dinsdag 27 november 2012

Nationaal Comité ACV kiest voor overleg

Het Nationaal Comité van het ACV evalueerde vandaag de federale begroting voor 2013.  Het ACV blijft wijzen op de onevenwichten in de regeringsbeslissingen:
  • de onevenwichten in de sanering en de noodzaak de andere inkomens en de vermogens sterker te laten bijdragen, door een rechtvaardiger fiscaliteit;
  • de beperkingen inzake loononderhandelingen, zonder gelijkwaardige matiging van andere inkomens;
  • de aanslepende algemeen verbindend verklaring van reeds afgesloten en lopende cao’s;
  • lagere uitkeringen voor tijdelijk werklozen als ze geen opleiding kunnen volgen.
Het ACV wil deze onevenwichten dringend met de regering bespreken. 
 
Het ACV heeft zeer duidelijk gesteld dat een indexsprong het interprofessioneel overleg onmogelijk zou maken. Dit heeft indruk gemaakt. De indexsprong is van tafel . Zoals ook de verhoging van de BTW. Meer nog: de automatische indexering van lonen en sociale uitkeringen blijft gevrijwaard. Op die basis moeten nu dringend de interprofessionele onderhandelingen heropstarten.
 
Het ACV herhaalt dat het sociaal overleg moet gaan over:
  • een verbetering van de brutominimumlonen;
  • een afschaffing van de verlaagde barema’s voor jongeren;
  • de vrijwaring van de stelsels van werkloosheid met bedrijfstoeslag;sterkere investeringen in opleiding, innovatie en duurzame werkgelegenheid;
  • inzet van de sectorale middelen voor de risicogroepen op de arbeidsmarkt;
  • een vrijwaring en verbetering van de kwaliteit van de arbeid en de loopbanen;
  • de bestrijding van de loon- en bijdragefraude, in het bijzonder in fraudegevoelige sectoren.
Dit overleg moet ook, op vraag van de regering, aangeven hoe de lastenverlagingen (zowel nieuwe als bestaande) een maximaal werkgelegenheidseffect realiseren. Het ACV blijft inzetten op de onderhandeling van een beter, gemeenschappelijk statuut voor arbeiders en bedienden. 
De indexkorf is in de loop van 2013 aan zijn achtjaarlijkse actualisering toe. Dit is en blijft evenwel een zaak van de sociale partners, om te garanderen dat de indexkorf de consumptie correct weerspiegelt. Het ACV zal niet toelaten dat de regering daarop eenzijdig ingrijpt

woensdag 21 november 2012

De relance is van iedereen


Het ACV heeft een eerste evaluatie gemaakt van de begroting 2013.
Het ACV slaagde erin een aantal asociale voorstellen van tafel te krijgen: de automatische indexering wordt gevrijwaard, de indexsprong gaat niet door, er wordt niet teruggekeerd naar de 40 uur, de 10 feestdagen blijven behouden, het budget voor welvaartsvastheid wordt niet verder verminderd, geen BTW-verhoging … Bovendien kon een totale aanslag op het sociaal overleg rond lonen en flexibiliteit worden vermeden.
 
 
Het globale plaatje blijft evenwel zwaar onevenwichtig, om vier redenen vooral:
 
1° aan de heilige huisjes van bedrijven en grootbeleggers wordt niet geraakt: geen belasting op grote vermogens, geen belasting op meerwaarden van particulieren, geen verhoging voor de liquidatieboni, geen afbouw van de misbruiken van de notionele intrestaftrek, geen minimale vennootschapsbelasting, geen verhoogde bijdragen voor zelfstandigen, geen taks op vliegen in business…. Met bovenop een nieuw rondje allerlaatste fiscale amnestie, ter wille van de grote fraudeurs;
 
 
2° de inspanningen voor de relance, de werkgelegenheid en het herstel van de competitiviteit moeten vooral van de werknemers komen:
  •  geen loonsverhogingen boven index in 2013-2014 en nadien bijkomende verplichte correcties op de loonkosthandicap; 
  • geen gelijkwaardige inspanningen van andere inkomensgroepen (zelfstandigen, vrije beroepen, verhuurders, bestuurders, aandeelhouders, …) cf. artikel 14 van de Wet van 1996); 
  • nauwelijks verschuiving van lasten op loonarbeid naar andere inkomens inz. inkomens uit vermogen) voor een alternatieve financiering van de sociale zekerheid; 
  • lagere uitkeringen voor tijdelijk werklozen als er geen opleiding is;
 
3° de verbeteringen voor de laagstbetaalde werknemers blijven zeer beperkt:
  • met 30 miljoen kan de huidige werkbonus hoogstens met 5 euro/maand omhoog;
  • vooralsnog blokkeren de werkgevers elke verhoging van de minimumlonen en jeugdlonen;
 
4° werkgelegenheid en concurrentiekracht worden versmald tot loonkost en flexibiliteit alleen, terwijl aan de werkgevers geen inspanningen worden gevraagd:
  •  nauwelijks bijkomende stimulansen voor de opleiding van werknemers;
  • geen nieuwe werkgelegenheidsinitiatieven, terwijl werklozen zwaar worden getroffen door de saneringsmaatregelen (jongeren, langdurig werklozen en oudere werklozen) of discriminaties;
  • verwaarlozing van de noodzaak van innovatie en verduurzaming van de economie;
  • geen verbetering van de kwaliteit van de jobs, integendeel risico op verslechtering door de bijkomende flexibiliteit.
 
Het ACV eist in elk geval overleg over de concrete maatregelen die de werknemers en gerechtigden op sociale uitkeringen treffen.
  
Het ACV blijft vragende partij om in overleg een werkbaar interprofessioneel kader uit te tekenen voor de volgende cao-onderhandelingen in sectoren en bedrijven, gericht op:
  •  een verbetering van de brutominimumlonen;
  • een afschaffing van de verlaagde barema’s voor jongeren;
  • de vrijwaring van de stelsels van werkloosheid met bedrijfstoeslag;
  • sterkere investeringen in opleiding, innovatie en duurzame werkgelegenheid;
  • inzet van de sectorale middelen voor de risicogroepen op de arbeidsmarkt;
  • een vrijwaring en verbetering van de kwaliteit van de arbeid en de loopbanen;
  • de bestrijding van de loon- en bijdragefraude, in het bijzonder in fraudegevoelige sectoren;
  • een beter, gemeenschappelijk statuut voor arbeiders en bedienden.
 
Het vraagt daarom nu ook de daadkracht van de Minister van Werk en ruimer de regering om eindelijk , uiterlijk eind dit jaar, uitvoering te geven aan de eerdere beslissingen om:
  • de sectorale middelen voor tewerkstelling (de 0.10%) minstens voor de helft in te zetten voor de zwaarste risicogroepen, in het bijzonder jonge werklozen;
  • het sanctiestelsel te versterken voor werkgevers die onvoldoende investeren in opleiding.
 
Het ACV zal in elk geval niet toelaten dat de afgesproken actualisering van de indexkorf volgend jaar wordt misbruikt om de thermometer te vervalsen.

maandag 19 november 2012

Werkgevers moeten egelstelling verlaten


In het radioprogramma De Ochtend maakte VBO-baas Pieter Timmermans vorige week een heel eenzijdige analyse van ‘De Wet tot bevordering van de werkgelegenheid en tot preventieve vrijwaring van het concurrentievermogen’. Pieter Timmermans reduceerde deze wet bewust tot één hoofdstuk ervan: de loonnorm.

In zijn ‘analyse’ repte hij met geen woord over de loonkostsubsidies voor de werkgevers (4,4 miljard euro in 2012). Deze subsidies worden, wegens een veto van de werkgevers, niet meegerekend bij het bepalen van de loonkosthandicap door de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CRB). Als men dit wel doet, daalt het loonkostverschil met de 3 buurlanden in één klap tot 1,7%.

Bovendien is concurrentievermogen veel meer dan enkel de loonkost. Daarom besteedt de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven in zijn rapport over de loonkosthandicap altijd uitgebreid aandacht aan de inspanningen inzake innovatie en opleiding. In het laatste rapport (november 2011) werd andermaal vastgesteld dat België op dit vlak ruim onder de Europese en nationale doelstellingen blijft. In 2010 bleven de werkgevers met maar liefst 1,1 miljard euro onder het engagement dat ze tien jaar geleden aangingen om 1,9% van de loonmassa (in 2010 135,2 miljard) te besteden aan vorming en opleiding.

De VBO-topman, die nauw betrokken was bij het opstellen van de wet van 1996, is blijkbaar ook het artikel 14 vergeten. Dit artikel van de wet zegt uitdrukkelijk dat de regering maatregelen kan nemen ‘met betrekking tot een gelijkwaardige matiging van de inkomens van de zelfstandigen ten voordele van de investeringen in hun onderneming en de werkgelegenheid, evenals maatregelen met betrekking tot een gelijkwaardige matiging van de inkomens van de vrije beroepen, de dividenden, de tantièmes, de sociale uitkeringen, de huurprijzen en andere inkomens’. Dit werd nog nooit toegepast, behalve voor de sociale uitkeringen. Opnieuw wil men de rekening enkel presenteren aan de werknemers en aan wie het met een uitkering moet stellen.

Pieter Timmermans pleitte in De Ochtend voor een competitiviteitsplan. Het ACV stak de voorbije maanden al herhaalde malen de hand uit om samen naar de meest doelmatige en rechtvaardige manier te zoeken om de lasten op loon te drukken ten bate van de werkgelegenheid. Niet door de lonen te verlagen met gepruts aan de index, want dat zou nefast zijn voor de koopkracht en het consumentenvertrouwen dat al zeer zwaar onder druk staat. En zou andermaal bijkomende druk leggen op de werknemersgroep die nu al het zwaarst belast wordt.

Het ACV stelt daarom al maanden voor de lasten op loon te verlagen via een versterking van de alternatieve financiering van de sociale zekerheid. Uit de enquête die de krant De Morgen vandaag publiceerde, blijkt ook duidelijk dat daarvoor een sterk maatschappelijk draagvlak bestaat.

Het ACV hoopt dat de werkgeversorganisaties alsnog hun egelstelling willen verlaten en die uitgestoken hand willen aanvaarden.

vrijdag 9 november 2012

14/11: Samen voor Werk en Solidariteit!

Samen met het EVV voeren de Belgische vakbonden op 14 november een symbolische actie waaraan vertegenwoordigers van de Belgische vakbonden (ABVV, ACV, ACLVB) en enkele buitenlandse delegaties aan deelnemen. De deelnemers overhandigen het sociaal contract van het EVV aan de Duitse ambassade. Daarna trekken ze naar de Europese Commissie om haar de Nobelprijs voor bezuinigingen uit te reiken. 

Lees hier alvast het pamflet





Onze franstalige collega's van CNE roepen dan ook op om massaal deel te nemen aan een actie om 14 uur op het Luxembrugplein (Brussel) in het kader van deze actiedag.

Definitieve resultaten sociale verkiezingen 2012


De inzameling van en correcties op de uitslagen sociale verkiezingen zijn officieel afgesloten. Sinds de voorlopige uitslagen van 21 mei werden nog nieuwe uitslagen en correcties toegevoegd ten belope van 2 828 bijkomende zetels. Talrijke fouten van werkgevers bij het doorgeven van resultaten, laattijdige communicatie van resultaten en een aantal uitgestelde verkiezingen leiden tot deze omvangrijke aanvullingen en correcties. Het ACV maakte een analyse van deze definitieve resultaten. Ten opzichte van de voorlopige resultaten die op 23 mei werden bekend gemaakt, vertonen de eindcijfers een aantal merkwaardige wijzigingen en vaststellingen. Slotsom is dat het ACV veruit de grootste vakbond is, nationaal, in Vlaanderen, Wallonië en Brussel, bij ondernemingsraden en comités, bij arbeiders, bedienden, jongeren en kaders.

In 6 812 ondernemingen verkozen werknemers hun afgevaardigden voor het Comité Preventie en Bescherming, in 3 592 ondernemingen werden ook de werknemersafgevaardigden voor de ondernemingsraden verkozen.

Het ACV haalt 59,01% (-0,48%) van de comitézetels en 56,14 % (-0,82%) van de zetels voor de ondernemingsraden. Voor het ABVV is dit respectievelijk 33,64% (-0,71%) en 34,31% (-0,44%). Voor het ACLVB respectievelijk 7,34% (+ 1,18%) en 7,93% (+1,34%).

Voor het ACV is het kleine verlies in zetelpercentage ten opzichte van de voorlopige uitslagen van eind mei dus nog meer dan gehalveerd. In absolute cijfers is het verschil tussen nationale winst en verliescijfers bijzonder klein. De verliescijfers van het ACV slaan op 169 zetels ondernemingsraad (op een totaal aantal zetels van 20 061) en 131 comitézetels (op een totaal van 27 367 zetels).





Nooit telde het ACV zoveel effectief verkozen ondernemingsraadsleden: met 11 262 effectieven in de ondernemingsraden van grote ondernemingen, en nog eens 837 in ondernemingsraden van ondernemingen tussen 50 en 100 werknemers wordt het historisch record van 2008 (totaalcijfer van 11 132 ) fors overschreden.

Bij de comités telt het ACV 16 150 effectief verkozenen, dit is een zucht van het historisch record van 2008 toen we 16 218 effectieve ACV verkozenen telden.

Het ACV boekt een winst van 1,86 % bij de kaders. Het ACV is en blijft met 48,93 % van alle kaderzetels veruit de meest representatieve kaderorganisatie (ACV 894 kaderzetels, ABVV 376 kaderzetels, ACLVB 231 kaderzetels). Met 170 zetels blijft het NCK (Nationale Confederatie van het Kaderpersoneel) de minst representatieve kaderorganisatie. De huislijsten zijn hekkensluiters met 156 kaderzetels.




In stemmenpercentage behaalt het ACV 52,47 % (-0,98%) van alle stemmen voor de comités. Het ABVV haalt voor de comités 36,38 % (-0,35%). Het ACLVB haalt bij de comités 11,15% (+1,33%) van de stemmen. Voor de ondernemingsraden haalt het ACV 51,66% (-0,82 ) van de stemmen , het ABVV haalt 35,63% (-0,60%), het ACLVB haalt 11,20% (+ 1,53%) van de stemmen voor de ondernemingsraad. Het ACV haalt meer zetels dan stemmen, bij ABVV en ACLVB is dat andersom. De betere prestaties van het ACV in kleinere ondernemingen (waar per zetel minder stemmen nodig zijn dan in grote ondernemingen) en het groot aantal ACV verkozenen bij gebrek aan tegenkandidaten verklaren dit verschil.

Het ACV had in 2012 volgens de FOD 62 670 kandidaten (in 2008 63 806). Dat is in dezelfde grootteorde als het totaal aantal kandidaten van alle Belgische politieke partijen samengeteld bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 (64 289). Voor het ABVV werden 48 490 kandidaten geregistreerd (in 2008 49 211), voor het ACLVB 17 988 kandidaten (in 2008 16 229). Van alle ACV kandidaten werd 43,74 % effectief verkozen, bij het ABVV 33,18 % en bij het ACLVB 20,02 %.




Het ACV haalt een recordaandeel van vrouwelijke verkozenen in de comités met 40,79 % (ACLVB 35,42%; ABVV 34,07 %) en van 37,70 % in de ondernemingsraden (ABVV 32,87%; ACLVB 32,81%). Dat is, zonder ritslijsten, beter dan in de politiek bij de recente gemeenteraadsverkiezingen. Ondanks deze verbeterde cijfers blijft er een ondervertegenwoordiging in vergelijking met het aantal tewerkgestelde vrouwen. Het ACV zal er dan ook alles aan doen om in 2016 het aantal vrouwelijke verkozenen nog te verhogen.

Slotsom: het ACV blijft afgetekend de grootste vakbond, nationaal, in Vlaanderen, Wallonië en Brussel, bij ondernemingsraden en comités, bij arbeiders, bedienden, jongeren en kaders. In Wallonië is de kloof tussen ABVV en ACV zelfs weer wat groter geworden: het ACV haalt 8,76 % meer zetels dan het ABVV bij de comités, bij de ondernemingsraden is dat 9,62 %. In stemmen gaat het om een verschil van respectievelijk 7 033 en 10 121 in het voordeel van het ACV.

maandag 5 november 2012

Hands off my airport job

Zo'n duizendtal vakbondsmilitanten uit heel Europa verzamelden deze voormiddag op het Shumanplein in Brussel. Delegaties uit België, Duitsland, Italië, Groot-Brittanië... kwamen op straat tegen de liberalisering van allerlei luchthavenactiviteiten. Klik hier voor het fotoverslag