Negenmanneke werd proper manneke

Het ACW en het ACV van Sint-Pieters-Leeuw hielden afgelopen zaterdag een grote schoonmaakactie in de wijk Negenmanneke. Lees er meer over op nieuwsblad.be en bekijk hier de fotospecial.

Jaarmarkt Herne kleurde groen

Op pinkstermaandag houdt Herne traditiegetrouw zijn jaarmarkt. Voor de eerste maal stond ook het ACV er met een standje. Op de gratis ballonwedstrijd gingen meer dan 750 ballonnetjes de lucht in. "Onze eerste deelname mag zeker gezien worden, we keren volgend jaar zonder fout terug", aldus Freddy, Michel, Isabel en Freddy van de plaatselijke ACV-afdeling.
Bekijk hier enkele sfeerfoto's.

RERUM NOVARUM 2008

Rerum Novarum: ACW Brussel-Halle-Vilvoorde uit de bol (len) !!!

Wie er op woensdag 30 april 2008 in het Atomium bij was, weet het: dit jaar was de Rerum Novarum-viering opnieuw een voltreffer! De 'sociale' toespraken van Claudine, Guido en Jan, het volkse O Julissi Na Jalini van Ishtar en de Brusselse wafels werden gesmaakt! Jammer genoeg kwamen sommigen van jullie op de wachtlijst terecht, gevolg van het succes van programmatie en locatie. Wie er niet bij kon zijn, heeft alvast zijn les geleerd: er volgend jaar op tijd bij zijn! Alle genomen foto's tijdens Rerum Novarum kun je hier bekijken

ACW Brussel-Halle-Vilvoorde

Meer dan een halve eeuw lid van de vakbond...

Op 12 april werd in de zaal van het KITO in Vilvoorde een decoratiefeest voor ACV-leden die in Vilvoorde wonen georganiseerd. Om en bij de 200 ACV-leden kregen een ereteken en een diploma omwille van hun trouw lidmaatschap bij de vakbond. Er werden bronzen (vanaf 25 jaar), zilveren (vanaf 35 jaar) en gouden (vanaf 45 jaar) eretekens uitgereikt.

Verbondssecretaris Guy Tordeur en -voorzitter Hedwig Silon huldigden samen met gewestsecretaris voor Halle-Vilvoorde Ben Debognies de aanwezigen. 18 onder hen kregen een speciaal ereteken omdat ze reeds meer dan vijftig jaar, meer dan een halve eeuw, lid zijn van de christelijke vakbond.

Bekijk de foto's van de gehuldigde Vilvoordse ACV-leden.

De interprofessionele werking van het ACV in Vilvoorde wordt opgevolgd door regiopropagandist Paul Buekenhout. Woon je in Vilvoorde en wil je op de hoogte blijven van de plaatselijke syndicale activiteiten, stuur dan een e-mail naar paul.buekenhout@acv-csc.be

ACV-militanten bedelen 'de 7 hoofdzonden op de luchthaven'

Militanten van het ACV hebben deze middag in Brussels Airport het pamflet ‘de 7 hoofdzonden op de luchthaven’ bedeeld aan het personeel.

In het pamflet stelt het ACV-luchthavencomité dat werken op de luchthaven tegelijk heel aantrekkelijk en fameus zwaar is. “De luchthaven blijft een boeiende internationale omgeving waar het altijd een beetje vakantie is. Veel collega’s blijven hangen op de luchthaven. Zijn met andere woorden een beetje verslaafd aan de luchthaven. Surfen van het éne bedrijf naar het andere”, is de inleiding van dit verkiezingspamflet.

“Veranderen van werkgever gebeurde de laatste jaren dikwijls niet vrijwillig maar noodgedwongen: al of niet door collectieve ontslagen en faillissementen. We gaan het rijtje niet meer afllopen van begin jaren ’90 tot dit voorjaar nog. Maar ook voor wie geen ontslag kreeg, is het de laatste jaren harder werken geworden.”

De 7 hoofdzonden op de luchthaven volgens het ACV
1. Flexibiliteit:
Een woord dat door veel werkgevers te vaak gebruikt, zeg maar misbruikt wordt. Net zoals het begrip ‘onze concurrentiepositie’. We zien al te vaak tijdelijke en deeltijdse contracten, interims, veel te wisselvallige uurroosters, verkapte oproepcontracten, meer uren vliegen, annualisering van de arbeidstijd, split shifts zijnde services coupés in het Nederlands, nachtvluchten en dus ook nachtwerk….

2. Werkdruk:
Zeg maar stress, steeds hogere productiviteit, onderbezetting, polyvalentie, stand-by, overuren (betaald? te recupereren?), dalende kwaliteit van de arbeid, minder service voor passagiers, rugproblemen, kortere turn around, nog meer tonnen bagage verslepen, verhoogde veiligheidsmaatregelen en dus meer procedures en nog meer stress en werk…

3. Koopkracht:
De Sabéniens deden het ons voor. Reeds van begin de jaren ’80 moesten ze inleveren. Een steeds concurrentiëlere luchtvaartbusiness deed de rest: lagere lonen, of geen loon na een herstructurering of faillissement. Minder premies, want je werkt op een luchthaven waar flexibiliteit en ploegenwerk de norm zijn. Je weet dus waar je aan begint. Een financiële compensatie voor die ‘bijzondere’ prestaties is dan ook ‘niet meer van deze tijd’.

4. Veiligheid:
Veel materiaal is oud en versleten, soms zelfs defect. Sommige veiligheidsprocedures worden slechts pro forma gevolgd of nadien op papier in orde gebracht. Er is te weinig materiaal en dus moet je het soms inpikken bij de concurrent. Veiligheid voor de passagier is OK, maar veiligheid voor de werknemers kan enkel als de productiviteit er niet onder lijdt…

5. Mobiliteit:
Het openbaar vervoer verbetert, maar het werk wordt flexibeler. Dus is in veel gevallen toch een auto nodig. En dan ook files, moeilijk en betalend parkeren, soms ver van je werkplaats…

6. Het vliegend… personeel:
De wet op de arbeidsduur, kleine en grote flexibiliteit, cao 42, soepeler overurenregeling... Maar in de lucht is het allemaal nog veel erger. De Belgische wetgeving is er op enkele essentiële punten vervangen door een internationaal IATA-kader dat per bedrijf concreet wordt ingevuld. En waar geen enkele steward(es) of piloot wijs uit geraakt. Ondoorzichtigheid troef. Welke rechten heeft het vliegend personeel eigenlijk?

7. Diversiteit:
Een internationale omgeving waar ‘vreemde’ werknemers – onze allochtone medemens, Brusselse medeburger, Waalse compatriot – niet zo gemakkelijk aan de bak komen. Of waar ze systematisch enkel de minder betaalde en meer flexibele jobs krijgen. Bedrijven dus met 'witte' diensten waar migranten amper of niet te bespeuren zijn. Foute boel met heel wat gekende en minder gekende oorzaken: taalbarrière, transportproblemen, vooroordelen, oeverloze administratieve rompslomp in een gefederaliseerd land met een luchthaven op het snijpunt van de drie gewesten… Maar er is ook het glazen plafond voor veel vrouwen, de soms onmogelijke combinatie van werk en gezin, nog hogere drempels voor werkzoekenden met een handicap…

En wat gaat de vakbond daar nu aan doen?
Dat allemaal oplossen natuurlijk. Of er toch – verder – echt werk van maken. Dit kan alleen als wij – de werknemers op de luchthaven - beseffen dat we kunnen en moeten meespelen. Het gaat om onze job, onze werkomstandigheden. Dus willen en moeten we daar mee over beslissen. Dit kunnen we niet als individuele werknemer. Daarvoor moeten we samen vertegenwoordigers aanduiden die onze stem laten horen in het bedrijf. En het wil nu wel lukken zeker dat er deze maand sociale verkiezingen zijn. Waarbij we onze stem kunnen uitbrengen op die vertegenwoordigers of delegees die we voor die opdracht zien zitten.

Je kan het volledige pamflet hier downloaden.

Naast dit pamflet werd ook de luchthavenkrant Radar bedeeld.


Bekijk enkele foto's van de uitdeelactie hier.

Sociale Verkiezingen dicht bij de mensen... in de Makro

Gisteren zijn de sociale verkiezingen van start gegaan. 1,3 miljoen werknemers kiezen tussen 5 en 18 mei 2008 hun afgevaardigden voor de ondernemingsraad en het comité preventie en bescherming op het werk. Tijdens hun mandaat van 4 jaar zullen meer dan 60.000 ACV-militanten zich inzetten voor de belangenverdediging van hun collega’s. Zo ook in de Makrovestiging in Machelen waar vandaag de stembusgang plaats vond.

Sociale verkiezingen worden heel lokaal georganiseerd: in meer dan 6000 ondernemingen. Sociale verkiezingen staan daardoor dichter bij de mensen dan de gemeenteraadsverkiezingen: veel burgers weten niet eens wie in de gemeenteraad zit, de meeste werknemers kennen wel hun délégués, weten waar ze voor staan en wat ze doen in het overleg.

In de Makrovestiging in Machelen is Eddy Jespers, alias de jeppe, de bekendste délégué. Hij is de groene lijsttrekker voor de christelijke bediendevakbond LBC op lijst nr. 2 van het ACV. De groenwitte kleuren verdedigen is niet altijd een gemakkelijke opdracht voor Eddy, als je weet dat hij in zijn vrije tijd een hevige supporter is van voetbalclub KV Mechelen.

De drie vakbonden bij Makro lieten vandaag, op de dag van de verkiezingen, hun kleuren zien aan de personeelsingang. De ACV-kandidaten rolden er zelfs hun groene loper uit en zorgden met versiering, muziek, snoep en een glimlach voor een geanimeerde verkiezingssfeer. Bekijk hier de fotospecial.

Ook Radio 2 Vlaams-Brabant kwam vanochtend live de verkiezingssfeer verslaan. Herbeluister het verslag in het programma Ochtendpost hier. Interviews met de ACV-militanten bij Makro lees je op pagina 17 in het weekblad Visie van vrijdag 16 mei.

Staking bij Proximus zorgt voor weinig werkwilligen

Vandaag wordt er gestaakt bij gsm-operator Proximus. In het hoofdgebouw aan de vooruitgangstraat in de buurt van het Brusselse Noordstation werken om en bij de 1700 mensen. "Daarvan zouden er tussen de 20 en de 60 mensen aan het werk zijn", zegt Robert Veekman van de christelijke bediendevakbond LBC-NVK. Samen met haar Franstalige zuster CNE en het socialistische BBTk was er opgeroepen om vanaf 5u30 actie te voeren. In de loop van de voormiddag kregen de proximusmedewerkers ook nog bezoek van hun collega's uit de call-centers in Antwerpen en Mons.

Stakerspiketten zorgden ervoor dat de hoofdingang en de garage van Proximus een ganse dag gesloten bleven. Robert Veekman legt uit waarom het personeel vandaag staakt.

"Wij proberen al maanden het debat constructief te voeren, met de directie van Proximus ging dit, weliswaar moeilijk, maar er werd gepraat. Bij de laatste CAO-onderhandelingen in november hebben we de eerste keer vastgesteld hoe de Belgacom-top de nachtelijke onderhandelingen tussen de vakbonden en Proximus op vijf minuten van tafel veegde. Met deze staking willen wij ook een signaal geven aan de overheid, want de overheid is nog altijd de hoofdaandeelhouder bij Belgacom. Wij vragen dat er hier serieus overleg komt met de vakbonden en dat Belgacom het overleg zoals we dat vandaag kennen, leert gebruiken.”

De bevoegde minister voor overheidsbedrijven is oud vakbondssecretaris Inge Vervotte. Zij kreeg veertien dagen geleden al een delegatie van de Proximus-werknemers aan haar kabinetsdeur. “We hebben haar de handtekeningen van 900 werknemers overhandigd. Met deze handtekeningen bevestigen de werknemers dat hun functie wordt uitgehold en dat ze garanties vragen bij hun tewerkstelling op langere termijn. Op 1 september 2008 gaan er 250 medewerkers van Proximus over naar Belgacom en worden op die manier contractuele ambtenaren. Dit is het gevolg van de ingevoerde matrixstructuur bij Belgacom."

"Wij willen met deze staking een duidelijk signaal geven dat deze integratie niet zo maar kan. Via de ingevoerde matrixstructuur wil Belgacom in de toekomst met één vernieuwd aanbod van telefonie en televisie naar buiten komen. De medewerkers van Proximus stellen vast dat hun functies meer en meer worden uitgehold, hun bevoegdheden worden afgenomen. Sommigen beheerden vroeger een budget en zijn dat nu kwijt. Zaken die een job boeiend maken, worden weggenomen. En de vrees bestaat bij de medewerkers dat op termijn nog andere extralegale voordelen verloren gaan. Ook al omdat Belgacom de functies wil herbekijken en herinschalen. Vanuit die frustratie wordt er gestaakt.”

Bekijk de foto's van deze zonnige stakersdag bij Proximus hier.