woensdag 31 oktober 2012

2 is enough - Hands off my airport job


Al enkele jaren vergaderen vakbondsafgevaardigden van Flightcare en Aviapartner maandelijks met als doel onze werkzekerheid en loon- en arbeidsvoorwaarden veilig te stellen. '2 is enough' was onze slogan We voerden ook een aantal acties.
Denk maar aan onze 24-uur staking van juni 2011, toen er dreiging was dat we onze concessie op de luchthaven zouden verliezen (toen nog als ‘2 is enough’). En met succes!


Onze jobs werden gered.
Maar weer loert er gevaar. Europa wil immers de luchthavens verder liberaliseren (meer handlers en minder sociale bescherming) door de concurrentie aan te wakkeren en de loonkosten te beperken. Weerom wordt er bij ons, de werknemers, geld gezocht, en dit om een neo-liberale politiek door te drukken waar vooral aandeelhouders en bonusgraaiende managers beter van worden.


Hands off my airport job
Op dinsdag 6 november gaat de Europese stuurgroep een voorstel finaliseren ter liberalisering van de grondafhandelingsdiensten op de luchthavens. Verwacht wordt dat het Europees Parlement zich tegen het jaareinde hierover zal uitspreken.
Momenteel ziet het er voor ons niet goed uit, meer bepaald op het gebied van ‘transfer of staff’ (overname van personeel bij klantenwissel van de ene handler naar de andere) en ook op anderegebieden zoals veiligheid, kwaliteit, werkzekerheid en statuut. Indien het huidige voorstel niet bijgestuurd wordt, zullen wij met zijn allen de rekening mogen betalen. Daarom organiseert de Europese Transportvakbond – ETF - een grote betoging. Vakbondsdelegaties uit verschillende Europese landen zullen er aanwezig zijn.

Ons probleem is ook het probleem van onze collega’s op andere Europese luchthavens. Ook u bent betrokken en meteen ook uitgenodigd voor deze manifestatie.



Schumanplein, Brussel 11.30 uur - Hoofdkwartier Europese Unie : einde 15 uur
Maandag 5 november bus 10 u Delhaize Brucargo

Mars voor de toekomst

De laatste weken zien we vele jobs verloren gaan in alle streken van ons land, met de aangekondigde sluiting van Ford Genk als triest hoogtepunt. Het gemeenschappelijk vakbondsfront wil via een “Mars voor de toekomst” een duidelijk signaal geven. Het ACV roept iedereen op massaal deel te nemen aan deze mars ! 

 Vanuit ons verbond voorzien wij busvervoer: uren van vertrek en opstapplaatsen vind je hieronder:
10u – Halle station (verzamelen om 9u45)

10h30 – Pletinckxstraat Bruxelles/Brussel (verzamelen vanaf 10u)
10u30 – Vilvoorde station (parking achterzijde station) (verzamelen om 10u15)

GELIEVE INSCHRIJVINGEN over te maken aan Guy Tordeur (guy.tordeur@acv-csc.be of 02/557.84.05) met vermelding van naam, GSM-nummer en e-mailadres!




ACV vreest collectieve verarming voor langdurig werklozen


Vanaf 1 november worden de nieuwe regels rond degressiviteit van werkloosheidsuitkeringen van kracht. Werkloosheidsuitkeringen daalden al naarmate de periode van werkloosheid langer duurde, maar dit proces wordt nu versneld en uitkeringen zullen zakken tot een zeer laag forfaitair minimum. En dit voor het merendeel van de langdurig volledig werklozen die samenwonend, alleenstaand of gezinshoofd zijn. Gezinshoofden en alleenstaanden worden dus niet langer ontzien.

Deze nieuwe regels komen er op het moment van een golf van ontslagen en toenemende werkloosheid. De kans dat werklozen snel een nieuwe job zullen vinden op een snel verslechterende arbeidsmarkt verkleint. Het ACV vreest ook dat werklozen met een te laag inkomen zich niet meer kunnen permitteren om te investeren in scholing, gezondheidszorgen, kinderopvang en mobiliteit. En dus nog minder kans maken om aan de slag te geraken. Uitspraken van politici over bijkomende besparingen in de sociale zekerheid doen bovendien vermoeden dat het niet uitgesloten is dat de regering bij de begrotingsopmaak opnieuw de werklozen in het vizier neemt.



Collectieve verarming
Het ACV waarschuwt voor een collectieve verarming van werklozen. Nu al is meer dan een derde van de werklozen arm, maar deze situatie zal nog verslechteren. Voor een langdurig werkloos gezinshoofd – dus zonder enig ander inkomen in het gezin en met 2 kinderen van respectievelijk 4 en 8 jaar – zal het inkomen (werkloosheidsuitkering plus verhoogde kinderbijslag en leeftijdstoeslag) zakken tot 1.446 euro per maand. Dat is 28,5% onder de budgetstandaard (het budget dat minimaal nodig is om menswaardig te kunnen leven). Het risico op kinderarmoede neemt daarmee sterk toe. Voor een alleenstaande valt de uitkering uiteindelijk terug tot 916,24 euro. Dit is een tekort van 19,3% ten opzichte van de budgetstandaard.

Dit terwijl België het engagement opnam om in het kader van Europa 2020 tegen 2020 380.000 minder personen te hebben met risico op armoede of uitsluiting. Ondertussen staat de teller echter op plus 65.000 personen met risico op armoede of uitsluiting. Wat dus betekent dat inmiddels de uitdaging al verhoogd is tot 445.000. Ook de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) drukt in een omzendschrijven zijn vrees uit dat veel werklozen zullen aankloppen bij het OCMW en dat dit een serieuze toename van de uitgaven voor het lokale niveau zal betekenen.

“Vooral alleenstaanden dreigen meer en meer in de miserie te belanden”, zegt Karim Dibas, verantwoordelijke voor de werkzoekendenwerking van het ACV. “Als je een uitkering krijgt van pakweg 900 euro en daar een huur moet van betalen, houd je amper een paar honderd euro over voor alle andere uitgaven. Met zo weinig centen kan je geen kant meer uit. Daarmee is de werkloosheid niet opgelost.”


Iedereen moet verantwoordelijkheid opnemen
Het ACV verwacht van de regering een saneringsbeleid dat de armoede en uitsluiting tegengaat, in plaats van bevordert. Het ACV is er voorstander van om mensen, door hen te goed te begeleiden en op te volgen in hun zoektocht naar werk, aan de slag te helpen. Tenminste als er reële tewerkstellingsperspectieven zijn. Maar dat is een andere benadering dan de werklozen eerst te broodroven, en dan te hopen dat zulks de trigger is voor wedertewerkstelling. Bovendien heerst er ook heel wat discriminatie op de arbeidsmarkt. 45-plussers, allochtonen, werkzoekenden met een (arbeids)handicap hebben het moeilijk om een baan te vinden. Dit bleek recent nog uit cijfers van het Centrum voor Gelijke Kansen.

“Uiteraard moet misbruik bestreden worden. De RVA en de VDAB controleerden de voorbije jaren al zeer sterk of mensen effectief naar werk zoeken. Het gaat dus niet op om de verantwoordelijkheid volledig bij de werklozen te leggen. Ook de overheid moet haar deel doen. Net zoals de werkgevers. Maar die laatsten laten het al te vaak schromelijk afweten ondanks alle retoriek over ‘activering’ en vijftigplussers die langer aan het werk moeten blijven. Werkgevers moeten zeker niet beweren dat vijftigplussers veel te duur zijn. Dat geldt bijvoorbeeld niet voor arbeiders waar anciënniteit haast niet speelt. Bovendien zijn er diverse subsidies voor werkgevers om oudere werkzoekenden aan te werven. Maar dat haalt allemaal weinig uit. En er zijn nog andere groepen die het erg zwaar hebben. Werkzoekende allochtonen zijn ook vaak het slachtoffer van vooroordelen. En jongeren hebben vaak niet genoeg ervaring. Het is altijd wel iets.” zegt Karim Dibas.


Wat nu
Het ACV voerde de voorbije maanden actie tegen de geplande degressiviteit. Met toch een paar resultaten. Zo zal de verlaging van de werkloosheidsuitkeringen niet worden toegepast op personen die een loopbaan van minimum 20 jaar achter de rug hebben, 55 jaar zijn of een arbeidsongeschiktheid van minstens 33 procent hebben. Er is ook een makkelijker terugkeer naar de eerste vergoedingsperiode afgesproken.

Het ACV zal op basis van individuele dossiers ook via gerechtelijke weg proberen om bijsturingen van de wetgeving af te dwingen. We zullen er ook op toezien dat de begeleidingsdiensten zoals VDAB nog meer moeite doen om werkzoekenden naar volwaardig werk te begeleiden en waar nodig bij te scholen. Het ACV verwacht ook dat de overheid en de werkgevers hun verantwoordelijkheid zullen opnemen. Het ACV wil ook via de verdeling van de enveloppe voor welvaartsvastheid nog verbeteringen af te dwingen.

Tegelijk zal het ACV zal zijn werkloze leden over de nieuwe regels voorlichten via een persoonlijke brief waarin de concrete situatie zal worden toegelicht. Werklozen kunnen ook terecht op de regionale informatiemomenten.

woensdag 24 oktober 2012

Reactie ACV voorzitter Marc Leemans op sluiting Ford Genk


Het botte nieuws over Ford doet me veel pijn. Want deze ijskoude afrekening treft de vele families die bij Ford en zijn toeleveranciers hun brood verdienen enorm hard. Families waar vaak man en vrouw, soms zelfs opeenvolgende generaties, enorme inspanningen gedaan hebben om de toekomst van hun fabrieken te verzekeren. Maar blijkbaar zijn die inspanningen van geen tel voor de Forddirectie die alle garanties, gedane beloften en engagementen gewoon naast zich neerlegt.

Tegelijk vind ik het wansmakelijk dat sommigen zich als aasgieren, al voor de aankondiging of luttele minuten erna, op het warme kadaver van Ford Genk storten. De sluiting van Ford Genk is niet te wijten aan de hoge loonkost in de Belgische auto-assemblage. De Belgische assemblagefabrieken zijn wel degelijk competitief. Waarmee het ACV niet wil gezegd hebben dat we niets moeten doen aan de lasten op arbeid. Het ACV pleit al maanden voor een verschuiving van de lasten die zwaar op arbeid drukken. Maar dan gaven diegenen die nu het eerst en het hardst roepen niet thuis.

De werknemers van Ford en van de toeleveranciers kunnen erop rekenen dat het ACV alles op alles zal zetten om hun belangen maximaal te verdedigen en om hen een waardig en degelijk toekomstperspectief te bieden.

Nieuwe inkomsten nodig voor sanering


Op de Algemene Raad van het ACV riep ACV voorzitter Marc Leemans de regering op om de terughoudendheid over nieuwe inkomsten te verlaten. Marc Leemans verwees naar het IMF rapport ‘Succesful Austerity in the United States, Europe and Japan’. Dat rapport stelt onomwonden dat een sanering die vooral aan de uitgavenkant gebeurt merkelijk nadeliger inwerkt op een economie die in een dip zit.

ACV voorzitter Marc Leemans: “ Belastinggeld moet uiteraard steeds op de beste manier besteed en beheerd worden. Tegelijk verwachten we allemaal steeds meer en beter van de overheid inzake zorg, onderwijs, infrastructuur, veiligheid, diensten,… Blijven hakken in overheidsuitgaven en in de sociale zekerheid is geen optie. Het is cruciaal om de komende dagen toe te werken naar een eerlijke en rechtvaardige fiscaliteit. Op die manier kan de regering niet alleen haar boekhouding op orde krijgen. Maar ook de competitiviteit van onze economie verbeteren.”

Marc Leemans riep ook op tot meer alternatieve financiering van de sociale zekerheid. Dit heeft volgens de ACV voorzitter geen rechtstreekse impact op de begroting, maar vermindert wel de sterke druk op arbeid. Een lastenverschuiving zal zuurstof geven aan ondernemingen die zo de broodnodige jobs kunnen creëren. Wat ook goed is voor de begroting. Leemans schoof vier criteria naar voor waar alternatieve financiering moet aan voldoen: rechtvaardigheid, doelmatigheid, stabiliteit en eenvoud.

Voor de nieuwe inkomsten legt het ACV concrete voorstellen op tafel:
1. Een eerlijke vermogensfiscaliteit door een taks op de grote vermogens op basis van een vermogenskadaster. En door een voldragen belasting op alle meerwaarden. En niet enkel op speculatieve meerwaarden, maar ook voor liquidatieboni voor vennootschappen (nu een veel te lage taks van 10%).

2. De zwaarste lekken in de vennootschapsbelasting dichten door een stop op de misbruiken in de notionele intrestaftrek. En door een minimum belastingaanslag voor vennootschappen. Om zo te voorkomen dat door fiscale spitstechnologie sommige bedrijven geen of nauwelijks belasting betalen.

3. Bestrijding van de vervennootschappelijking om de ontwijking van personenbelasting en sociale bijdragen te stoppen. Dergelijke constructies moeten opgenomen worden in de personenbelasting. En er moeten strikte grenzen gesteld worden aan het particuliere bezit en de particuliere uitgaven die men in zo een vennootschap onderbrengt.

4. Afschaffing van de forfaitaire belastingen, op inkomsten uit huur bijvoorbeeld. Die belast men nu op basis van een fictief forfait en niet op basis van de werkelijke inkomsten. Tegelijk moet men verbieden om dit door te rekenen aan de huurder.

5. Het is goed dat zelfstandigen hun sociaal statuut de laatste jaren sterk konden verbeteren. Echter zonder daar een correcte bijdrage aan te verbinden. Het wordt dus hoog tijd voor hogere bijdragen van de zelfstandigen voor hun sociaal statuut. Dat is niet enkel een kwestie van eerlijke verdeling van lasten tussen werknemers en zelfstandigen, maar ook van een betere verdeling tussen zelfstandigen met een laag en een hoog inkomen.

6. Een volgehouden strijd tegen de fraude door een stop op lage afkoopsommen om bestraffing te ontlopen. En door afschaffing van het bankgeheim. Want alleen wie veel te verbergen heeft, moet daarvoor schrik hebben.

7. Nog een tandje bij in de strijd tegen de loon- en bijdragefraude in het bijzonder door bijvoorbeeld een verplichte girale betaling van het loon, een verplichte aanwezigheidsregistratie in bedrijven, een adequate wetgeving tegen schijnzelfstandigen, door naar het voorbeeld van de witwaswetgeving sociale secretariaten te verplichten om indicaties van sociale fraude te melden aan de inspectiediensten.

dinsdag 23 oktober 2012

Outplacement voor alle ontslagen werknemers


Het ACV stelt al zeer lang voor om het recht op outplacement uit te breiden tot alle werknemers die ontslagen worden. Dat VDAB topman Fons Leroy dit idee nu ook steunt, is positief. In een aantal sectoren is outplacement trouwens al een recht voor alle werknemers.

Voor het ACV is deze discussie echter ruimer dan enkel het bereik. Het ACV stelt vast dat het soms ook schort aan de kwaliteit van outplacementbegeleiding. Er moet dus ook op kwaliteitsbewaking van outplacement gewerkt worden.

De kost van outplacement blijft de verantwoordelijkheid van de werkgever. In het Belgische ontslagrecht, dat vanuit Europees perspectief hyperflexibel is, blijft het uitgangspunt dat de werknemer die ontslagen wordt zijn of haar opzegtermijn presteert. En bijgevolg productief blijft. En daarvoor dan ook vergoed wordt. De opzegvergoeding kan dus niet voor het uitbetalen van outplacement gebruikt worden. Indien verdere prestaties niet aan de orde zijn, wordt de opzegtermijn uitbetaald. Dit is echter steeds de keuze van de werkgever.

Als de werkgever die overgaat tot ontslag insolvabel zou zijn en geen outplacement zou kunnen betalen, moeten werknemers wel kunnen rekenen op een overheidstussenkomst voor outplacement.

maandag 22 oktober 2012

Water is een openbaar goed, geen handelswaar

Water en sanitaire voorzieningen zijn een mensenrecht
We verzoeken de Europese Commissie om een voorstel voor wetgeving te doen waarin het recht op water en sanitaire voorzieningen, zoals erkend door de Verenigde Naties, is opgenomen en de voorziening van water en sanitatie als essentiële publieke diensten voor iedereen wordt bevorderd. De EU-wetgeving moet eisen dat overheden garanderen dat alle burgers kunnen beschikken over voldoende en schoon drinkwater en sanitaire voorzieningen. We dringen er op aan dat:

De EU-instellingen en Lidstaten worden verplicht om er voor te zorgen dat alle inwoners kunnen genieten van het recht op water en sanitaire voorzieningen.

De watervoorziening en het beheer van de watervoorraden niet aan ‘interne marktregels’ worden onderworpen en dat de waterdiensten van liberalisering worden uitgesloten.

De EU zich nog meer inspant om universele toegang tot water en sanitaire voorzieningen te bereiken.

Wereldwijd hebben 800 miljoen mensen nog steeds geen toegang tot water en meer dan twee miljard mensen hebben geen toegang tot sanitaire voorzieningen. Europa kan en moet meer doen om zeker te stellen dat ook in andere delen van de wereld mensen kunnen genieten van het mensenrecht op water en sanitaire voorzieningen.

In Europa hebben 40 miljoen mensen geen drinkbaar water en geen sanitaire voorzieningen !


Lees verder en teken de petitie op: http://www.right2water.eu/nl

donderdag 18 oktober 2012

Studiedag voor leden van CPBW

Verantwoordelijkheden van de werkgever


voor mensen op de werkvloer die niet zijn werknemers zijn.


(uitzendkrachten, werknemers van andere werkgevers, bouwplaatsen, …)


Wanneer er extra werk is, worden uitzendkrachten ingezet.  Bepaalde werken worden uitbesteed. Zo komen er mensen over de vloer die onderhoudswerken komen uitvoeren, planten verzorgen, installaties herstellen,….
Er zijn klanten, er zijn bezoekers, leveranciers,…. Soms worden er bouw- of verbouwingswerken uitgevoerd.
Hoe zit het dan met het welzijn op het werk. Wie draagt welke verantwoordelijkheid. Welke afspraken dienen gemaakt ? Hoe pak je voor deze situaties de risicoanalyse aan ? Wat mogen we bestempelen als goede praktijk ?

Dat willen we uitklaren tijdens de studievoormiddag op 22 november 2012. De studievoormiddag is gericht naar alle actoren van het beleid Welzijn op het werk op ondernemingsniveau. In de namiddag werken we verder, enkel met de werknemersafgevaardigden. Deze studiedag is een samenwerking van het Provinciaal Comité ter Bevordering van de Arbeid in samenwerking met de vakbonden.

Programma :
8u30:Onthaal
9u15: Inleiding
9u30: Welzijn op het werk en tijdelijk mobiele bouwplaatsen (Veerle De Saedeleer, adviseur onderzoek en ontwikkeling NAVB.CNAC Constructiv)
10u15: Werken met derden en welzijn op het werk ( Pieter De Munck, adviseur-generaal, Toezicht Welzijn Op het Werk Vlaams Brabant en Limburg)
11u00: Pauze
11u15: Uitzendkrachten en welzijn op het werk ( Marijke Bruyninckx, directeur Preventie en Interim )
12u00: Tijd voor vragen
12u30: Broodjeslunch
13u30:
Workshop Fase 1
  • Met welke categorie van externe werknemers heeft men te maken op de werkplek
  • Worden de nodige maatregelen genomen ?
  • Uitwisseling van goede praktijken
Workshop Fase 2
  • Waar loopt het mank ?
  • Welke zijn de aandachtspunten voor ieders onderneming ?
  • Wat zullen we aanpakken en agenderen op het CPB
15u30: Afsluiting van de dag in de koffiehoek
Praktische gegevens :
Datum en Plaats : Donderdag 22 november 2012, PIVO, Poverstraat 75, 1731 Asse. Is zowel met openbaar vervoer als met de wagen goed te bereiken. Kijk op : http://www.vlaamsbrabant.be/pivo/info/bereikbaarheid-van-het-pivo.jsp
Deze studiedag is gratis. ’s Middags wordt een broodjesmaaltijd voorzien.

Inschrijven ten laatste op vrijdag 26 oktober 2012. Stuur inschrijvingsformulier naar : ACV-vormingsdienst, Pletinckxstraat 19, 1000 Brussel of via mail : vormingsdienst.brussel@acv-csc.be
Uw inschrijving is pas definitief wanneer u van ons een bevestigingsbrief krijgt en uw syndicale vrijstelling in orde is. Deze studiedag kan enkel gevolgd worden met syndicaal verlof.


woensdag 17 oktober 2012

Werelddag van verzet tegen armoede: hakken in de sociale uitkeringen kan niet


De federale regering moet de komende dagen aan de slag om de begroting voor 2013-2014 op te stellen. Nadat dit jaar al 13 miljard euro bespaard werd, moet de regering op zoek naar ongeveer 4 miljard euro om de begroting voor volgend jaar rond te krijgen. Het ACV vindt het belangrijk dat het begrotingstekort onder controle blijft. Om uit de greep van de financiële markten te blijven. Om te vermijden dat we onder Europese curatele komen te staan. Maar tegelijk wil het ACV de regering aan de vooravond op Werelddag van verzet tegen armoede duidelijk waarschuwen: er is geen ruimte om te hakken in de sociale uitkeringen.


Op de uitkeringen van gepensioneerden, invaliden, zieken zit geen rek. De regering bespaarde al 40% op de tweejaarlijkse enveloppe om uitkeringen enigszins gelijke tred te laten houden met de welvaart. Vanaf 1 november zullen langdurig werklozen ook geconfronteerd worden met een versterkte degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen. Waardoor hun inkomen belandt op een niveau van een paar euro boven het leefloon, en een heel pak euro’s onder de Europese armoedenorm. Terwijl België zich engageerde om de armoede en uitsluiting met 380.000 terug te dringen.

dinsdag 9 oktober 2012

Reactie op het jaarverslag van de Studiecommissie voor de Vergrijzing


De publicatie van het jaarverslag van de Studiecommissie voor de Vergrijzing en de perfect getimede publicatie van het boek ‘De perfecte storm’ van de professoren Peersman en Schoors, waren goed voor een zoveelste rondje gebash tegen het brugpensioen, het vervroegd pensioen en de pensioenleeftijd. Dit terwijl de eerste pensioenpijler mits de nodige politieke beslissingen perfect betaalbaar blijft. Die sterke eerste pensioenpijler is zeer belangrijk want zowel in het buitenland als in eigen land verhoogt de druk op aanvullende pensioenen. De nodige omzichtigheid inzake aanvullende pensioenen blijft dus geboden. Een aanzienlijk deel van de geraamde vergrijzingskost zitten trouwens in de gezondheidszorgen. De lange termijn ramingen voor de kost van de gezondheidszorg houden echter geen rekening met beleidswijzigingen. Daarom zal het RIZIV samen met het Planbureau werk maken van modellen om de ramingen van de vergrijzingskost beter te laten aansluiten bij de reële evoluties. Het ACV ondersteunt dit initiatief.

Het ACV leest in het jaarverslag van de Studiecommissie ook vooral een pleidooi om op alle niveaus veel sterker te investeren in duurzame groei en werkgelegenheid. Want de beperking van de vergrijzingskost wordt vooral tegengewerkt door de slabakkende groei van de economie en van de werkgelegenheidsperspectieven. Daarom pleit het ACV er voor om de hoge lasten op lonen te verschuiven, via een versterking van de alternatieve financiering van de sociale zekerheid.

Tegelijk valt op hoe lineair men blijft denken als het gaat over de pensioenleeftijd of ruimer de uittredeleeftijd. Zonder rekening te houden met de lengte of de zwaarte van de loopbaan of met de arbeidsgeschiktheid. Met als summum van dat lineaire denken het ‘we leven veel langer, dus moeten we veel langer werken’ credo. De levensverwachting, en nog sterker de gezonde levensverwachting (het aantal jaren in goede gezondheid dat iemand voor de boeg heeft), verschilt echter sterk volgens de sociaaleconomische status en opleiding. Daar gaat men vlot aan voorbij. Door het brugpensioen af te schaffen, door de mogelijkheden voor vervroegd pensioen verder af te bouwen of door de pensioenleeftijd op te trekken creëer je trouwens géén enkele baan. Zelfs als je met botte ingrepen de werkzaamheidsgraad van ouderen zou kunnen opkrikken, dan riskeer je dat dit op een weinig dynamische arbeidsmarkt voor een deel ten koste gaat van jongeren. Prognoses van het Federaal Planbureau (mei 2012) geven aan dat dit voor de eerstkomende jaren inderdaad een reëel risico is en dat de globale werkloosheid hierdoor wellicht verder zal toenemen.

En waar blijft het loopbaanbeleid om kansen te geven aan oudere werknemers en het werk voor ouderen werkbaar te maken? Welke inspanningen mogen we op dit terrein nu eindelijk van werkgevers verwachten? Zonder investeringen in werkbaar werk voor ouderen, vervang je alleen maar het ene inactiviteitsstatuut door het andere. Werkbaar werk is trouwens veel ruimer dan enkel eindeloopbaan, het gaat om een loopbaandebat.

De Nieuwe Werkvloer voorbereiden

Om de 4 jaar organiseert het Vlaams Regionaal Comité (VRC) van het ACV een congres voor militanten en vrijgestelden. Het volgende Congres gaat door in april 2013. Een congres voorbereiden doe je niet op enkele dagen. Wij willen zo veel mogelijk militanten betrekken bij deze voorbereiding.

Het Congres wordt opgebouwd rond 4 thema’s arbeid:

1. Jobs voor de toekomst: welke zijn de sectoren waar we groei en werk-gelegenheid mogen verwachten? Welke jobs willen we creëren? Met bijzondere aandacht voor de “witte” (zorg) en de “groene” sectoren.

2. (gelijke) kansen op werk: heel wat werknemers blijven in de kou staan op de arbeidsmarkt: ze zijn werkloos of werken in onzekere en precaire jobs. Hoe kunnen we echte kansen op werk creëren voor deze “kansengroepen”?

3. Een kwaliteitsvolle werkomgeving: bepaalt mee de kwaliteit van de job. We hebben ook aandacht voor het woon-werkverkeer en voor thuiswerken.

4. Loopbanen van de toekomst: welke loopbanen wensen wij in de toekomst?

Worden wij “architect” van onze eigen loopbaan? Met aandacht voor opleidingen, stages en “werkplekleren”. Een leeftijdsbewust personeelsbeleid met aandacht voor combinatie met zorg en gezin en werkbaar werk voor (oudere) werknemers.

De eerste teksten kan je lezen in het speciaal nummer van ACV-vakbeweging (nr. 765 van 15 september 2012). Op 22 oktober leiden we je op een vlotte en creatieve manier doorheen deze thema’s en houden we een eerste gedachtewisseling.


U komt toch ook?



PROGRAMMA:
19u30: inleiding en schets van het verdere verloop van de congresvoorbereiding

20u00: introductie en eerste bespreking van de 4 congresthema’s in 4 werkgroepen

21u30: slot en drink


INSCHRIJVEN:
Stuur een mailtje naar ben.debognies@acv-csc.be met daarin vermeld welke werkgroep je wilt bijwonen en tot welke centrale of afdeling je behoort.

Feest in Groot Leeuw

Op zaterdag 29 september 2012 organiseerde ACV Groot Leeuw haar decoratiefeest. Met meer dan 150 deelnemers was dit een geweldig succes.

Voor meer foto’s, surf naar hier

vrijdag 5 oktober 2012

Mensen van mededogen en rechtvaardigheid


Als christelijke arbeidersbeweging werken we aan een warme en rechtvaardige samenleving.

De vraag rijst dan wel eens: waaraan geven we prioriteit? Aan de korte relatie van mens tot mens of aan het structureel werken aan de samenleving?Professor Burggraeve verheldert deze spanning aan de hand van het verhaal van de barmhartige Samaritaan.


Claudine De De Cuyper, voorzitter ACW Brussel-Halle-Vilvoorde, verwelkomt ons. Vervolgens geeft prof. Roger Burggraeve, ethicus KU Leuven een inleiding over ‘Mensen van mededogen en rechtvaardigheid - Op zoek naar de ‘ziel’ van christelijk sociaal engagement’. Na het groepsgesprek en koffie gaan we in gesprek met de inleider. Hulpbisschop voor Brussel, Mgr. Kockerols sluit de namiddag af met een slotbeschouwing.


Dinsdag 27 november 2012, 13.30u- 16.30u. GC de Markten- Spiegelzaal, Oude Graanmarkt 10 1000 Brussel.

Info en inschrijven: guido.vanfraechem@acw.be - 02/557 87 71 / pol.arnauts@compaqnet.be - 02/557 87 72. Deelname is gratis.

woensdag 3 oktober 2012

Zoekt u een job?

Zondag 7 oktober is de Internationale Dag voor Waardig Werk. Dit jaar slaan ACV, ABVV, ACLVB en de Coalitie Waardig Werk (de drie vakbonden en de NGO-koepels 11.11.11-CNCD) de handen in elkaar en plaatsen ze de werkgelegenheidscrisis bij jongeren centraal. Dit brengen we onder de aandacht door middel van een facebook-actie rond waardig werk voor jongeren. Hierbij de link naar de facebook-pagina.

Dagelijks zullen hier nieuwe vacatures op verschijnen, gericht aan jongeren die in het buitenland willen gaan werken.Maar zijn jobs in het buitenland altijd wel wat ze lijken?