donderdag 27 oktober 2011

Word ACV Kandidaat


Eén van de drukste periodes in vakbondsland komt eraan: de sociale verkiezingen. Zoals jullie wel zullen weten worden er in bedrijven en ondernemingen eens om de vier jaar sociale verkiezingen gehouden. Van 7 mei tot 20 mei 2012 is het weer zover. Dan kan ook jij stemmen op de vakbond en militant die volgens jou het beste je rechten verdedigt!

En net als bij politieke verkiezingen, voeren ook wij campagne. Ga maar eens zien op Word ACV-kandidaat.be. Of word je liever fan van ons op Facebook, want daar vind je ons ook met de groep "ACV Sociale verkiezingen 2012"! Join us en word fan!

Maar ook jij, als lid of militant, kan natuurlijk in onze campagne een grote rol spelen. Heb je als ondernemingsmilitant nog een straf syndicaal verhaal dat je wil delen? Stuur dan maar snel een mailtje!

Of wil je jouw gezicht uitlenen en hierdoor pronken op een thema-affiche?
Aarzel dan niet en stuur, voor dinsdag 1 november een mail met je naam, telefoonnummer, bedrijf, privé-adres en (zeker niet te vergeten) een recente foto naar Rita Van Cauwenberg. Alle inzenders krijgen zo snel mogelijk bericht of ze al dan niet weerhouden worden voor de opnames.

dinsdag 25 oktober 2011

Kraft Foods: Hop naar de Europese OR


Op 20juni 2011 maakte de directie van Kraft Foods Halle op een bijzondere ondernemingsraad bekend dat 3 productielijnen zouden verhuizen naar Oost-Europa. Belgische paradepaardjes als Chokotoff, Mignonetten en Boucheés zullen mogelijkerwijs vanaf 2013 niet meer in Halle van de band lopen maar in Kaunas, Wroclaw en Bratislava. Samengevat betekent dit voor Halle een noodlottig verlies aan productiecapaciteit van 7.000 van de 42.000 ton op jaarbasis, en 99 jobs. Onder de toekomstige werklozen bevinden zich niet alleen de thans gekende 76 arbeiders en 23 bedienden.

De drastische delocalisatie zal ook gevolgen hebben voor ruim 50 trouwe seizoensarbeidsters en inpakkers bij de Halse beschutte werkplaats De Floere.
De botte intentieverklaring van de Europese directie sloeg in Halle in als een bom! Het personeel weigerde gedurende 7 dagen het werk te hervatten en bewaakte dag en nacht de in- en uitstroom van Côte d’Or producten. Ook na deze week van “rouwprotest” werden nog op onregelmatige tijdstippen werkonderbrekingen gehouden.
Het bewijs van de populariteit bij de plaatselijke bevolking van de oeroude Belgische
Chokotoffs, Mignonetten en Bouchées werd o.a. zeer doortastend gegeven bij het uitdelen van de 3 topproducten op de markt in Halle. De emotie, sympathie en solidariteit was ook overweldigend te bespeuren via radio, TV, kranten en facebook. Bovendien werd er van over de hele wereld massaal ingetekend op de petitie van de vakbonden voor het behoud van de productielijnen in Halle.

Sinds 5 september werden de gesprekken aangevat met de vakbonden en de plaatselijke
directie van Kraft Foods Halle.Uit de afgelopen 6 informatie – en consultatievergaderingen in het kader van de Wet Renault bleken als belangrijkste items tot nog toe dat de theoretische besparing van de delocalisatie 6,5 miljoen euro
extra in het zakje van de Europese Groep zal doen klinken.

Daartegenover zou eventueel een magere 2 miljoen euro worden geïnvesteerd in de fabriek in Halle om van Halle een “ankerfabriek” te maken waar enkel nog repen en tabletten zullen worden geproduceerd.
Volgens de Europese Kraft directie dient er in Halle drastisch bespaart op conversiekosten en kan dit enkel door de productie te beperken tot repen en tabletten en is er geen plaats (geld!) meer voor diversiteit in de producten.

Deze enge zienswijze verontrust de vakbonden en de werknemers van Halle uitermate
aangezien zij van oordeel zijn dat al hun troeven op het voortbestaan van de fabriek uit hun handen worden genomen. Temeer uit het sociaal overleg duidelijk bleek dat de Europese top in Zürich geen garantie wil geven dat de hart van de productie, met name de productie van de vloeibare chocolade in de toekomst ook in Halle zal blijven.

Eveneens verontrustend is “intentie” tot het centraliseren van de R & D - afdeling (onderzoek en ontwikkelingscentrum) naar Lorrach. Er zal met andere woorden in de nabije toekomst enkel nog vanuit Duitsland worden gewaakt over het behoud en verdere ontwikkeling van onze typische Belgische chocoladesmaak.

De vakbonden zijn niet zonder reden uitermate bezorgd over het behoud van hun grootste troef “Belgian Chocolats” met Belgisch label. Ze voelen, sinds de implementatie van Catburry uit het Verenigd Koninkrijk, angstvallig aan dat het merk Côte d’Or wordt opgeslorpt in de Kraft - gigant en dat de “afrodite” olifant langzaam maar zeker met uitsterven bedreigd is op de chocolademarkt. Bovendien schermt Kraft Foods haar Duitse “Milka- markt” af van elke concurrentie met Côte d’Or producten. Terwijl de Milka producten volop provocerend worden gepromoot op de Belgische
TV en de paarse koe in alle Belgische warenhuizen te vinden is op de meest commerciële plaatsten in de winkelrekken wordt het Côte d’Or merk angstvallig binnen de Benelux- en Franse grenzen gehouden. Geen enkele adequate promotiecampagne met kans op slagen werd tot nog toe buiten deze contreien gelanceerd!
Temeer andere Belgische chocoladefabrikanten ook volop tieren op Aziatische markten heeft de Kraft -
Marketing naar het voorstel van de vakbonden tot grensverleggende promotie geen oren.
De vakbonden verwijten de directie uit Zürich anderzijds grootschalig eenzijdig kapitalistisch opportunisme.
Daar waar een evenwichtige methode van een gezonde economie bestaat uit het aanbod van producten en diensten ten bate van mensen tegenover menswaardige arbeidsvoorwaarden legt Kraft Foods mensen in de balans voor kortzichtig en risicovol winstbejag.

De wortels van de managementvisie van Kraft Foods Europa is gesteund op het egocentrisch “snel verdien effect” waarvan de bankencrisis een schoolvoorbeeld betreft en waardoor ons Europees sociaal model wordt misbruikt en langzaam maar zeker tot uitsterven is gedoemd.
Het standpunt van de vakbonden bij Kraft Foods is formeel: Elke verplaatsing van
productiecapaciteit zou een “geven en nemen” moeten zijn, waardoor niemand wordt benadeeld. Echter gebruikt Kraft Foods de werknemers in de Oost-Europese lage loon landen voor de productie van de Belgische chocolade die enkel op de Benelux en de Franse markt worden verkocht.Kraft gebruikt ook Oost-Europese chauffeurs om de basischocolade naar het Oostblok te transporten en om de afgewerkte producten netjes verpakt terug naar de Belgische winkelrekken te transporteren.
Hiermee veegt Kraft niet alleen de voeten aan het milieu en Belgische wegeninfrastructuur maar kiest ook enkel drastisch te investeren in landen met precaire arbeids- en loonvoorwaarden. Vandaag lokt de Oost-Europese arbeidsmarkt, maar Kraft Foods geeft geen enkele garantie dat de werknemers in het Oostblok ook na 2015 nog aan het werk zullen zijn…. Elke verbetering in hun arbeids- en loonvoorwaarden zal ook hun leiden naar botte ontslagen, mogelijks ten voordele van de Aziatische arbeidsmarkt.

Zoals de informatie en consultatieperiode van de Wet Renault het voorschrijft in het Belgisch recht kunnen geen voorbereiding in verband met de delocatisatie van productie van start kan gaan in Kaunas, Wroclaw of Bratislava voordat het sociaal overleg beëindigd is.
Echter schendt Kraft dit overleg zonder enige schroom! Enerzijds is de organisatie van de verplaatsing van de R & D – afdeling vandaag reeds aan volle gang en dus veel meer dan enkel een “intentie”. Anderzijds werden zonder enige voorafgaande consultatie of toelichting de witte mignonetten en chokotofs die sinds twee weken in de winkelrekken liggen geenszins in Halle geproduceerd, doch “elders”.

Niettegenstaande vermeldt de verpakking “vervaardigd in België”.

Reden ook waarom het gemeenschappelijk vakbondsfront haar ongenoegen wenst duidelijk te maken aan de directie van Zürich. De strijd van de vakbonden bij Kraft Halle is dan ook een principestrijd met als doel de unilaterale verplaatsing van productiecapaciteit uit sommige fabrieken een halt toe te roepen.
De menselijke tol die Kraft eist om kosten te besparen in ruil voor vettere winsten is tragisch! Waar Kraft het niet aandurft om door creatief management en inventieve marketing te gaan voor concurrentie op de chocolade markt kiest Kraft Foods ervoor om de concurrentie tussen de Kraftfabrieken onderling op de spits te drijven en de werknemers tegen mekaar op onder druk te zetten.
Op dinsdag 25 oktober, tijdens de Europese Ondernemingsraad zal een vakbondsdelegatie de 7.500 verzamelde handtekeningen overhandigen aan de Europese directie en met klem eerlijke toekomstgaranties en - perspectieven eisen voor het verder bestaan van de fabriek in Halle en gelijk een menselijke benadering van het managent nopens alle werknemers van Kraft Foods, verspreid over de hele wereld

donderdag 20 oktober 2011

ACV Brussel- Halle- Vilvoorde zegt: 2 REGIOS 1 UITDAGING





Brussel & Vlaamse Rand, hoe moet het nu verder?
Wat zijn de kansen voor dit gebied nu er een communautair akkoord is over de splitsing van de kieskring en het gerechtelijk arrondissement BHV? Gaan Brussel en Halle-Vilvoorde elk hun eigen weg? Zijn we verder gedoemd elkaar de duvel aan te doen? Of kunnen Brussel en Halle-Vilvoorde samenwerken voor meer welvaart?

Het ACV Brussel- Halle- Vilvoorde zegt duidelijk 2 REGIOS 1 UITDAGING! Want de uitdagingen waarvoor we staan zijn niet min: het mobiliteitsinfarct dat de leefbaarheid en het economisch weefsel bedreigt, de bevolkingsexplosie met alle gevolgen van dien voor scholen, crèches en huisvesting, de exorbitante vastgoedprijzen waardoor jongeren geen betaalbare woning meer vinden in eigen stad en streek,…

Deze uitdagingen overstijgen de Gewestgrenzen. Als ACV stellen we deze administratieve grenzen zeker niet in vraag, maar toch zorgt deze staatkundige indeling voor problemen op het terrein. Brussel en Vlaanderen slagen er onvoldoende in om een coherent en krachtdadig beleid uit te teken om de uitdagingen van de toekomst in onze regio samen aan te pakken en zo de welvaart, het welzijn en de leefbaarheid veilig te stellen. Want dat is nodig. De uitdagingen waarvoor we staan trekken zich geen jota aan van gewestgrenzen.

Het komend jaar zal het ACV Brussel- Halle- Vilvoorde op zoek gaan naar een gedeelde syndicale, duurzame en sociale rechtvaardige visie op toekomstige ontwikkeling van Brussel en de omliggende regio Halle-Vilvoorde. Want de uitdaging is niet min. In plaats van deze te ondergaan kiest het ACV ervoor om deze mee vorm te geven.

Kijk alvast eens op onze blog die wij voor dit initiatief hebben ontwikkeld. Hierop vindt u een mix van eigen berichtgeving en lezenswaardige artikels die we in andere media hebben gevonden: http://2regios1uitdaging2regions1defi.blogspot.com/

Je kan je via deze blog ook abonneren op nieuwe berichten: laat je e-mailadres achter in het vak “houd mij op de hoogte via email”

maandag 17 oktober 2011

Regeringsonderhandelaars: ga vierkant voor solidariteit en een sociale toekomst!

Nu de sociaaleconomische dossiers en de budgettaire sanering op de onderhandelingstafel komen, stelt ACV voorzitter Luc Cortebeeck de zaken heel duidelijk:
“De onderhandelaars moeten in deze moeilijke crisistijden vierkant voor een sociale toekomst gaan. Net nu hebben mensen nood aan meer sociale bescherming en aan zekerheid. Die zekerheid en bescherming afbouwen door blinde besparingen zou nefast zijn voor het vertrouwen. ”

Luc Cortebeeck schuift meteen ook enkele sleutelelementen naar voor:
“Een rechtvaardiger fiscaliteit, investeringen in werkgelegenheid en een versteviging van de bescherming van werknemers en sociaal verzekerden zijn cruciaal.In een sociaal toekomstproject is geen plaats voor platte en asociale aanvallen op de index, op het brugpensioen, op de wettelijke pensioenleeftijd, op de werkloosheidsuitkeringen, op het tijdkrediet. Het ACV zal niet aanvaarden dat de crisis en de sanering als excuus worden misbruikt om werknemersrechten die werkgevers een doorn in het oog zijn te slopen. ”


Het ACV heeft zeven kernboodschappen voor de onderhandelaars.


1. De sanering moet eerst en vooral aan de inkomstenkant gebeuren om hen die tot op heden onvoldoende hebben bijgedragen nu ook hun fair deel te laten betalen. Dat kan met een:



  • Een belasting op grote vermogens.

  • Een voldragen belasting op meerwaarden.

  • Een bestrijding van de fiscale fraude en de loon- en bijdragefraude.

  • Een correcte vennootschapsfiscaliteit (inclusief een rem op de ontsporing van de notionele intrestaftrek).

  • Een vliegtaks.

  • Een nucleaire taks.

2. We moeten ons sociaal model in deze crisistijden versterken:



  • Door meer werk en een verstevigde financiering van de sociale zekerheid.

  • Door vrijwaring van de welvaartvastheid van de uitkeringen, liefst met automatische aanpassingen. Om zo de minima tot boven de Europese armoedenorm te tillen.

  • In het bijzonder door intrekking van de voorstellen om de langdurig werklozen en de jonge langdurig werklozen te broodroven.

3.Van het Generatiepact naar een Pact voor Werk – van eindeloopbaanbeleid naar loopbaanbeleid.
De werkgevers versmallen de uitdaging van de verhoging van de werkzaamheid tot een botte aanval op de rechten van de werknemers (brugpensioen, landingsbaan, tijdkrediet, ervaringsbarema’s, outplacement…), in het bijzonder ten nadele van oudere werknemers. Het ACV wil:



  • Een aanpak die eerst en vooral gericht is op banencreatie.

  • Een aanpak die vervolgens voor alle leeftijdsgroepen, van jong tot oud, bekijkt hoe we het aanwezige potentieel actief kunnen benutten.

  • Meer inspanningen naar werkloze en werkonzekere jongeren.

  • Meer opleidingskansen, meer loopbaanbegeleiding, meer aandacht voor de kwaliteit van de arbeid en een betere combinatie van arbeid en gezin.

  • Met behoud van de brugpensioenen, landingsbanen en de wettelijke pensioenleeftijd.

4. Zorg voor de zwaksten hier en elders.

De formateursnota gaat nauwelijks in op de kwestie van de strijd tegen armoede en uitsluiting. Een aantal voorstellen, vooral deze naar langdurig werklozen, dreigen de armoede en uitsluiting zelfs te verhogen. Dit staat haaks op de nationale doelstelling voor Europa 2020 om het risico op armoede en uitsluiting met 380.000 te verminderen. Het ACV wil :



  • Een actief beleid ter bestrijding van armoede en uitsluiting.

  • Het aanhouden van 0.7%-doelstelling voor ontwikkelingssamenwerking om in de internationale context armoede te bestrijden.

5. De vrijwaring en nog het liefst versterking van de koopkracht, voor werknemers (zeker voor hen met een lager loon) en voor gerechtigden op een sociale uitkering.

Dit is belangrijk voor het consumentenvertrouwen en dus voor de economie in tijden van zware crisis. Het ACV aanvaardt de dictaten van de Europese commissie over de index en het loonoverleg niet. Niet in het minst omdat we van oordeel zijn dat niet België met zijn index, maar Duitsland met zijn sociale dumping het probleem is. Daarom wil het ACV:



  • De vrijwaring van de index en van de loonvorming.

  • Dat de overdreven prijzen voor gas- en elektriciteit en in de distributie aangepakt worden.

6. Het ACV wil in voorbereiding van de Klimaattop van Durban een zeer klaar ecologisch engagement:



  • Met een drastische besparing op energiegebruik.

  • Met tegelijk een rem op de woekerwinsten die nu op gas en elektriciteit worden gemaakt.

7. Het ACV wil dat België Europees en internationaal de kar trekt voor een nieuw groeimodel, evenwichtiger en duurzamer, waarbij de financiële markten gereguleerd worden:



  • Met centraal enerzijds het concept van waardig werk.

  • Anderzijds ook het nieuwe concept van waardig leven: een absoluut wereldwijd minimum inzake sociale bescherming. Waarbij Europees en internationaal eindelijk werk wordt gemaakt van een geloofwaardig beleid dat de financiële markten aan de leiband legt, inclusief een taks op de financiële transacties.

vrijdag 14 oktober 2011

Versterkt ACV-front op de luchthaven van Zaventem





















Op 10 oktober hield het ACV het versterkte samenwerkingsverband ACV Aviation boven de doopvont. De ACV-vakcentrales (LBC-NVK, ACV Transcom, CNE, ACV Voeding & Diensten, ACV Metea en ACV Bouw, Industrie en Energie) bundelen alle krachten om de werknemersbelangen op de nationale luchthaven maximaal te behartigen.

De luchthaven van Zaventem is met 260 bedrijven en 21 000 werknemers de tweede grootste tewerkstellingspool van Vlaanderen. Bovendien zorgt de luchthaven indirect voor nog eens 40 000 jobs elders in ons land. Het ACV telt er ruim 10 000 leden. Meer dan 300 militanten zijn er dagelijks in de weer om hun collega's op de werkvloer met raad en daad bij te staan.

Syndicale samenwerking is meer dan ooit nodig

De uitdagingen op de luchthaven zijn niet min: behoud van jobs, toenemende werkdruk, flexibilisering, moeilijke werkomstandigheden en afbraak van sociale rechten. Veel situaties en problemen zijn vergelijkbaar bij heel wat bedrijven op de luchthaven. Of het nu gaat om arbeiders of bedienden uit de sectoren grondafhandeling, de luchtvaartmaatschappijen, catering, horeca, schoonmaak, luchtverkeersleiding, de luchthaven zelf, de koerierbedrijven,onderhoud en herstelling van vliegtuigen, cargo of de 'skyshops'.

De luchthaven vormt een organisch geheel waar heel wat sectoren niet los van elkaar kunnen bestaan. Problemen in het ene bedrijf hebben gevolgen in een ander bedrijf. Dat vraagt om een gecoördineerde aanpak over de bedrijfsgrenzen heen. Als de globalisering ergens toeslaat is het wel in een internationale omgeving zoals de luchtvaartsector. De bedrijven op de luchthaven concurreren met elkaar, maar ook de andere luchthavens zijn concurrent geworden van Zaventem. Dit zet permanent een neerwaartse druk op de loon- en arbeidsvoorwaarden. Syndicale samenwerking is meer dan ooit nodig.

Modern netwerksyndicalisme

Ruim 10 jaar werken de ACV-centrales die actief zijn op de luchthaven samen in het luchthavencomité.. Ze worden daarin ondersteund door de regionale werking van ACV BrusseI-Halle-Vilvoorde. In de geest van een modern netwerksyndicalisme zet het ACV nu een volgende stap. ACV Aviation bundelt de krachten nu ook financieel en met inzet van personeel. Expertise, visie en kennis coördineren binnen één duidelijke structuur resulteert in een nog betere dienstverlening aan de leden.

ACV Aviation formuleert samen met haar militanten een syndicaal antwoord op de grote uitdagingen die zich aandienen. We sommen de vier belangrijkste van het moment op:

Uitdaging 1 - de voortschrijdende liberalisering

Sinds de jaren 90 kennen we een voortschrijdende liberalisering in de luchtvaartsector met een negatieve impact op de loon- en arbeidsvoorwaarden, een wilde flexibilisering en een doorgeslagen work–life balance. In naam van 'de concurrentiepositie' zien we meer en meer tijdelijke en deeltijdse contracten, interims, wisselvallige uurroosters, split shifts, annualisering van de arbeidstijd, en verkapte oproepcontracten opduiken.


Uitdaging 2 – de luchthaven als een arena van permanente herstructurering: moeizame toepassing van CA0 32 bis, misbruiken in onderaanneming.

Gelijklopend met de liberalisering hebben de luchthaven en de luchtvaartmaatschappijen zich beperkt tot hun kernopdracht en andere activiteiten afgestoten. De afgesplitste activiteiten zoals grondafhandeling, catering, schoonmaak, en security werden ondergebracht bij externe bedrijfsentiteiten. Dezelfde tendens doet zich voor bij de koerierbedrijven. Werknemers komen zo terecht in minder gunstige paritaire comités waardoor ze aan sociale rechten inboeten. ACV-Aviation wil waardig werk voor elke werknemer op en rond de luchthaven.

Uitdaging 3 – veiligheid op de luchthaven

De arbeidsvoorwaarden op de luchthaven worden voor veel werknemers gekenmerkt door een zware fysieke belasting. Voortdurend moeten ze zware pakken en goederen optillen en verplaatsen. Dit geldt ondermeer voor bagagisten, check –in agenten, cabinepersoneel, magazijnarbeiders,… De stresserende werkdruk versterkt deze fysieke belasting.

Daarnaast is er de niet te onderschatten druk van steeds wisselende ploegen. Wat doet het met een mens om de ene dag om 10 uur te starten en de andere dag om 14 uur? Wat is de impact op het privéleven wanneer weekdagen, weekends en feestdagen allemaal werkdagen zijn?

En dan is er nog de kwestie van het materiaal waarmee wordt gewerkt. Aftands materiaal hoort niet thuis op een moderne luchthaven. ACV Aviation eist perfecte veiligheid voor passagiers én werknemers.


Uitdaging 4 – leefbaarheid en bereikbaarheid in de luchthavenregio

Het luchthavengebied is geen eiland. Het situeert zich in een zeer dichtbevolkte regio. Daarnaast moet de luchthaven groeien om economisch rendabel te blijven. Ook zijn er de dagelijkse mobiliteitsstromen van werknemers, passagiers en goederen van en naar de luchthaven in een regio die zienderogen dichtslibt. ACV Aviation wil mee nadenken over een goed evenwicht tussen economische en ecologisch belangen.

ACV AVIATION:

- Geeft een stem aan àlle werknemers op de luchthaven;
- Vormt front tegen de neerwaartse sociale spiraal;
- Werkt aan een veilige luchthaven voor passagiers en voor werknemers;
- Biedt een structureel forum waar militanten van elkaar leren en samen standpunten innemen;
- Ontwikkelt een sociaal rechtvaardige en duurzame visie op de sociaaleconomische ontwikkeling van de luchthaven.









Meer informatie: http://www.acv-csc-aviation.be/

donderdag 13 oktober 2011

Nieuwe collectieve arbeidsovereenkomsten voor uitzendkrachten

Nieuwe financiële voordelen, vorderingen op het vlak van de opleiding en toezeggingen voor betere contracten

Na vele maanden onderhandelen hebben de sociale partners van de uitzendsector maandag 3 en dinsdag 11 oktober 2011 een reeks nieuwe collectieve arbeidsovereenkomsten die van toepassing zijn op uitzendkrachten voor de jaren 2011 en 2012 afgesloten.

In het sectorakkoord verkregen we een aantal nieuwe financiële voordelen voor de uitzendkrachten (eindejaarspremie, vakbondspremie, vorming, elektronische maaltijdcheques, …) maar ook toezeggingen voor oplossingen inzake het afsluiten van opeenvolgende dagcontracten, aanvullend pensioen en bedrijfsvoorheffing.

Het ACV verheugt zich eveneens over hetgeen in de toekomst een oplossing zou moeten zijn voor het terugkerend probleem in de uitzendsector: de strijd tegen de discriminatie t.a.v. uitzendkrachten en de begeleiding van migranten in de sector. We hopen ten stelligste dat de engagementen van de werkgevers uit de sector in de komende weken en maanden kunnen worden toegepast.

Verder blijft het ACV onderhandelen binnen de NAR en wordt de strijd voortgezet tegen het precaire statuut van de uitzendkracht (dagcontracten, onmiddellijke ondertekening van contracten) en tegen de te strikte interpretaties gewild door de werkgevers bij de omzetting in Belgisch recht van de principes van de Europese richtlijn over de uitzendarbeid.

De volledige teksten van deze collectieve arbeidsovereenkomsten zijn te vinden in de rubriek ‘Actueel’ op www.acv-interim.be.