woensdag 30 november 2011

Waarom betogen op 2 december?

WERKNEMERS ZIJN ZWARTE PIET:
ZWARE BESPARINGEN OP DE KAP VAN DE WERKNEMERS EN DE SOCIALE UITKERINGEN

Sinterklaas en Zwarte Piet zijn inmiddels aangemeerd. Maar eens aan wal gingen ze elk een andere kant uit.

Sinterklaas voor de sterken

Sinterklaas trok richting bedrijven en beleggers, zelfstandigen en vrije beroepen, rijken en vermogenden. Om elk van hen bij te staan bij het uithollen van de nieuwe inkomsten die de formateur bij hen hoopte te halen. Belasting op grote vermogens? Is al van tafel. Belasting op speculatieve meerwaarden? Werd een flauw afkooksel. Taks op vliegtickets voor business of eerste klas? Gecrashed onder druk van luchtvaartlobby en Vlaamse regering. Bedrijfswagens zwaarder belasten? Zwaar afgezwakt onder druk van werkgevers en autolobby. Hogere sociale bijdragen voor zelfstandigen? Getorpedeerd door UNIZO. BTW op vrije beroepen? Onder de mat geveegd. Strijd tegen de fiscale fraude? Wordt integendeel een amnestie voor fiscale fraudeurs. Ontsporing van de notionele intrestaftrek aanpakken? Wordt mager beestje onder druk van de werkgevers.

Zwarte Piet voor de zwakken
De Zwarte Piet kwam terecht bij de werknemers en de sociale uitkeringen. Want hoe minder nieuwe inkomsten, hoe meer men moet saneren door te hakken in de uitgaven van overheden en sociale zekerheid. Ten koste van werknemers en sociale uitkeringen. Zij gaan de prijs betalen omdat men niet wil raken aan de voorrechten van de vermogenden. Neem alleen maar wat in de maak is ivm arbeidsmarkt en pensioenen.

Schietschijf 1: jongeren
De wachttijd (= wachtperiode vooraleer een schoolverlater een werkloosheidsuitkering krijgt), gaat van 9 naar 12 maanden. Die wachtuitkering stopt helemaal na drie jaar. En dat zonder enig perspectief op extra maatregelen tegen jeugdwerkloosheid en werkonzekerheid. Je zal maar afstuderen in tijden van crisis.

Schietschijf 2: werklozen
De uitkeringen voor de langdurig werklozen verlagen tot een onleefbaar minimum (898 euro/maand voor een alleenstaande, 1 069 euro/maand voor een gezinshoofd), ver onder de Europese armoedegrens. Voor de jaren op dit onleefbaar minimum wordt later ook het pensioen verlaagd. U weet ook wat het leven kost. Dit is het organiseren van
armoede. Je zal maar ontslagen worden.

Schietschijf 3: oudere werknemers en werklozen
Oudere werklozen van 50 tot 55 jaar gaan hun anciënniteitstoeslag verliezen. De leeftijds- en loopbaaneisen voor het brugpensioen verstrengen. Ook voor bedrijven in herstructurering of in moeilijkheden. De liberalen willen zelfs geen brugpensioen beneden de 62 jaar. Ook de landingsbanen onder de 55 jaar en het halftijds brugpensioen moeten eraan geloven. En met later een lager pensioen door de jaren van langdurige werkloosheid, inclusief de jaren op brugpensioen, aan te rekenen.
Je zal maar lang en hard gewerkt hebben. En als oudere werkloze keer op keer de deur op de neus krijgen.

Schietschijf 4: werknemers die de loopbaan willen onderbreken
Het tijdkrediet vermindert tot 1 jaar (2 jaar halftijds en 5 jaar 4/5) met enkel nog een beperkt extra krediet voor zorg of opleiding. De loopbaanonderbreking in openbare sector en onderwijs wordt daarop afgestemd. Je zal je job en je gezin maar beter willen combineren.

Schietschijf 5: gepensioneerden en arbeidsongeschikten
De tweejaarlijkse verhoging van vervangingsinkomens zoals pensioenen, vergoedingen voor beroepsziekten en arbeidsongevallen en uitkeringen bij ziekte, invaliditeit of werkloosheid wordt twee keer met 40% verminderd. Dit is voor werknemers een aderlating van 502 miljoen euro per jaar, bijstandsgerechtigden verliezen 90 miljoen.
Je zal maar van een pensioen moeten leven.

vrijdag 25 november 2011

Discriminatie op de arbeidsmarkt aanpakken

Uit een onderzoek van de Universiteit Antwerpen en de UHasselt dat vandaag werd voorgesteld, blijkt dat een kwart van de Vlamingen het normaal vindt dat een allochtoon minder kans maakt op werk. Ook de discriminatie van vrouwen en holebi’s wordt door een aanzienlijke minderheid als normaal beschouwd.

“Deze onderzoeksresultaten stemmen tot zeer stevig nadenken” stelt Stefaan Peirsman, coördinator van de diversiteitswerking van het ACV en vroeger ook diversiteitsconsulent in ons verbond. “Men wil werklozen strenger gaan aanpakken, maar tegelijk blijkt dat heel wat mensen ongewenst zijn op de arbeidsmarkt. Het resultaat laat zich raden.”

“Dit onderzoek maakt duidelijk dat in het Vlaams loopbaanakkoord, waarover momenteel onderhandeld wordt, sterk ingezet moet worden op de instroom van kansengroepen op de arbeidsmarkt. Dit moet onder meer via de diversiteitplannen die werkgevers en werknemers helpen en ondersteunen om allochtonen, arbeidsgehandicapten, holebi’s,… kansen te geven in de bedrijven. Zo bouwen we aan een draagvlak in de ondernemingen. Nu wordt te veel heil verwacht van de inzet van allerlei HRM-tools rond competentiemanagement. Dat is ook nodig, maar daarmee gaan we er niet komen. Integendeel, zo dreigt het beleid rond de kansengroepen te verwateren.”

Stefaan gaat nog een stap verder: “Als de zachte aanpak niet volstaat, moeten we overwegen om flagrante gevallen ook harder aan te pakken. Via de wet op de discriminatie bijvoorbeeld.”

Binnen ACV zijn er verschillende diversiteitsconsulenten aan de slag. Zij helpen werknemers om het personeelbeleid in hun onderneming te verbeteren. Werknemers kunnen bij de diversiteitsconsulenten terecht met al hun vragen rond diversiteit in hun onderneming. Voor het verbond Brussel-Halle-Vilvoorde is Delfien Delputte de diversiteitsconsulente.

Een handige tool is ook www.effechecken.be, een gezamenlijke website van de drie vakbonden over diversiteit.

donderdag 10 november 2011

ACV en ABVV eisen controle op energieprijzen

Het secretariaat van de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CRB) publiceerde vandaag zijn nieuw technisch verslag. Ook deze keer wordt dit technisch verslag door sommigen misbruikt voor een onterecht offensief tegen onze loonvorming en tegen de index. ABVV en ACV kunnen dit niet aanvaarden.

Naast het technisch verslag moet men ook rekening houden met de andere belangrijke elementen om een correct debat te kunnen voeren:



  1. Een reeks loonkostsubsidies (4,4 miljard euro in 2012 voor fiscale subsidies, dienstencheques en activering uitkeringen) worden, wegens een veto van de werkgevers, in het CRB rapport niet meegerekend. Als men dit wel doet, daalt het loonkostverschil met de 3 buurlanden in een klap tot 1,5%. Bovendien stegen de lonen in de periode 2011-2012 met 6,3% in België tegen 6,0% in de drie buurlanden. Dit kleine verschil van 0,3% wordt volledig toegeschreven aan de snellere stijging van de prijzen in België.

  2. De hoge productiviteit van Belgische werknemers wordt niet in rekening gebracht. Die productiviteit per gewerkt uur bleek in 2010 volgens Eurostat nog steeds 6.29% hoger te liggen dan bij de drie buren en 7.65% volgens de berekeningen van de Conference Board.

  3. Dé doelstelling van de wet van 1996 - nl. een betere werkgelegenheid – wordt ruimschoots behaald. Het loonniveau, waarop nu de focus wordt gelegd, is slechts een middel om deze doelstelling te halen. België kende van 1996 tot 2011 in de privésector een stijging van het werkgelegenheidsvolume (aantal gewerkte uren) met 15,6%, tegen een gemiddelde van 5.8% bij de drie buren en amper 3.0% in Duitsland. Dat betekent voor België een werkgelegenheidsvoorsprong van 9.3% op de drie buren.

  4. Concurrentievermogen is veel meer dan enkel de loonkost.
    Daarom besteedt de CRB altijd uitgebreid aandacht aan de inspanningen inzake innovatie en opleiding. Opnieuw moet worden vastgesteld dat België op dit vlak ruim onder de Europese en nationale doelstellingen blijft. We kampen met een innovatiehandicap van 34.7% en met een opleidingshandicap van 43%. Of nog: met een loonmassa in 2010 van 135,2 miljard wordt de werknemers voor 1,1 miljard euro tekort gedaan aan opleiding.

Bovendien worden de hoge energieprijzen, de belangrijkste oorzaak van inflatie in België, nog steeds niet aangepakt.


Gezinnen en bedrijven betalen in België voor energie fors meer dan in de buurlanden. Die hoge energieprijzen stuwen de inflatie en dus de index de hoogte in. ABVV en ACV dringen andermaal aan om snel werk te maken van een controle op de energieprijzen. ACV en ABVV willen dat de overheid de energieregulator (CREG) de macht geeft om de elektriciteit- en gasprijzen veel sterker te controleren. Op die manier wordt de inflatie bij de bron aangepakt. Morrelen aan de index zou bijzonder schadelijk zijn voor het consumentenvertrouwen. En bijgevolg de binnenlandse vraag ondermijnen. Dat België beter aan de recessie van 2009 weerstond, wordt in het rapport van de CRB mede toegeschreven aan het standhouden van onze binnenlandse vraag.
Er rijzen ook steeds meer fundamentele vragen bij het mechanisme van internationale loonkostvergelijkingen.
De vakbonden hebben het altijd verstandig gevonden om de loonevolutie in de buurlanden te monitoren. Maar de koers van loondumping die Duitsland nu al jaren voert, maakt deze oefening alsmaar zinlozer. Want welk land gaat er eigenlijk in de fout? Het land dat tracht de koopkracht van zijn werknemers te beschermen en hen te laten delen in de groei? Of het land dat zijn problemen tracht te exporteren door een beleid van aangehouden sociale dumping, in het bijzonder loondumping? Dat is precies wat Duitsland al jaren doet. Volgens de laatste Eurostatcijfers is het aantal personen met risico op armoede van 2005 tot 2010 in Duitsland met 2.688.000 gestegen. Het aandeel van die groep in de bevolking is met 28% gegroeid. Een groeiend aandeel in die groep zijn werkende armen.


Om al deze redenen aanvaarden ACV en ABVV niet dat dit technisch verslag misbruikt wordt om onze loonvorming en het indexmechanisme op de helling te zetten.



  • de vakbonden roepen op om in het kader van de coördinatie binnen de Eurozone de Duitse dumping eindelijk een halt toe te roepen. Anders dreigt collectieve verarming.

  • ABVV en ACV willen dat het probleem van de hogere Belgische inflatiecijfers eindelijk aan de bron aangepakt wordt, in het bijzonder op het vlak van de ongecontroleerde energieprijzen.


woensdag 9 november 2011

ACV en CNE kuisen de Beurs-trappen


Schuim, groene vlaggen, militanten, borstels en de Beurs… dit gecombineerd met de zwoele reggae van Bob Marley zorgden deze morgen voor een zeer geslaagde symbolische actie. CNE en ACV Brussel-Halle-Vilvoorde sloegen de handen in elkaar en kwamen met deze zeer ludieke actie. Veel mensen zijn immers ongerust over wat de toekomst zal brengen? De huidige politieke onderhandelaars en de media spreken momenteel maar over één ding: saneren. En dit allemaal op de kap van de werkende massa, zeker als we de voorstellen van het patronaat en de liberale partijen aan de onderhandelingstafel moeten volgen. Diegene die een aandeel in de economische crisis hebben, gaan vrijuit. Neen, het is volgens deze rechtse regeringsonderhandelaars veel gemakkelijker de zwakkeren in de samenleving, de werklozen, jongeren, (brug)gepensioneerden en iedere werknemer aan te vallen en aan te pakken dan diegene die in het groot ‘oorzaak van de crisis’ op hun voorhoofd hebben geschreven.

Of zoals Guy Tordeur het mooi verwoordde: “Het casinokapitalisme, het risicogedrag van de bankiers en de geldhonger van beleggers en speculanten hebben gezorgd voor deze economische en sociale instabiliteit, voor de grote onzekerheid die er onder de werkende mensen bestaat. Het zijn niet de werknemers, het zijn niet de gepensioneerden, het zijn niet de invaliden, het zijn niet de vele jongeren die vragen naar een job en hun toekomst willen opbouwen, die deze crisis hebben veroorzaakt.
Het zijn de bankiers, de beleggers, de speculanten en grootverdieners die voor deze aanhoudende crisis sinds 2007 hebben gezorgd.”

Als ACV kunnen we duidelijk zijn: tegen dit soort besparingen zeggen we neen! Er mag niet geraakt worden aan de index, de hoge energieprijzen moeten aangepakt worden. Ook brugpensioenen, werkloosheidsuitkeringen en tijdskrediet zijn enkele voorbeelden waar niet aangeraakt kan en vooral mag worden!
Blind bezuinigen kan voor het ACV niet! Blind bezuinigen is geen oplossing, blind bezuinigen is een onderdeel van het probleem.
Maar er moet bespaard worden! Laat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen. Zoek het geld waar het te vinden is, zonder in de zakken van de werknemers te graaien! De rijken en de vermogens hebben de laatste jaren steeds meer winst gemaakt dankzij allerlei aftrekposten en de notionele interestaftrek. Zij moeten een grotere inspanning leveren. Daarnaast zijn er enkele maatregelen op vlak van fiscaliteit die moeten genomen worden: een taks op financiële transacties, een daadwerkelijke aanpak van fiscale fraude en allerlei spitsvondigheden…

Geen sociale achteruitgang maar een rechtvaardige fiscaliteit, dat is waar het ACV achterstaat!

Bekijk hier het fotoverslag

Dit kreeg ik van een belastinginspecteur

In ons land zijn er 30.000 ziekenhuisartsen. Gemiddeld verdienen zij 50.000 euro per maand. Daarop betalen ze weinig of geen belastingen doordat ze hun kosten van de eigen woning en buitenverblijven aftrekken van hun belastbaar inkomen. Hun jaarloon is gemiddeld 600.000 euro. Door een wetswijziging (zie hieronder) zouden zij gemiddeld 100.000 euro per jaar extra belastingen betalen. Geef toe, van 0 naar 100.000 op 600.000 is nog altijd weinig.

De regering zoekt geld?
30.000 ziekenhuisartsen x 100.000 euro = 3.000.000.000 of drie miljard euro!En dan hebben we het nog niet gehad over advocaten, notarissen, ceo’s, verzekeringsmakelaars, accountants enz.

Dus heren van de liberale partijen, vooraleer het magere loon van de werknemers te beknibbelen, kijk ook eens naar de vette portemonnee van uw achterban!

Voorstel wetswijziging
Artikel 18 van het KB tot uitvoering van het Wib92, §3, 2.: kosteloze beschikking over onroerende goederen of gedeelten van onroerende goederen.
Toevoegen van: c) het overeenkomstig voorgaande leden vastgestelde voordeel mag niet lager zijn dan de kostprijs voor de verstrekker ervan.

meer info: www.hetgrotegeld.be

dinsdag 8 november 2011

Opgelet: Horizon - Belangrijke informatie


Om u blijvend de beste dienstverlening aan te bieden, implementeren we een nieuw informaticaprogramma om de werkloosheidsdossiers te beheren.
Daarvoor worden we genoodzaakt van 14 tot 21 november 2011 onze dienstencentra te sluiten. Er wordt voor een beperkte dienstverlening in de wachtzalen van 14 tot 21 november 2011 gezorgd. Onze kantoren zullen op 22 november gesloten zijn en de dienstencentra zullen op 23 november heropenen.
Onze contact-center blijft bereikbaar op het nummer 02/557.88.88.

We zorgen ervoor dat deze veranderingen zo weinig mogelijk hinder met zich meebrengen.


Met dank voor uw begrip !

maandag 7 november 2011

Sabena: 10 jaar failliet...


Maandag 7 november 2001 zal een zwarte dag in de Belgische (luchtvaart)geschiedenis blijven. Het is de dag waarop SABENA failliet verklaard werd. Een dag om nooit meer te vergeten... Het was toen een aangrijpend moment en dat is het nu nog. Dit bewees de samenkomst van ex-Sabeniens op de luchthaven.

Pers was massaal aanwezig, want zeg nu zelf... het is niet iedere dag dat het tien jaar geleden is dat een Belgisch monument ten grave werd gebracht. Na een hartelijk weerzien en een goedgeslaagde flashmob, vertelde enkele sprekers ons over de tragedie van tien jaar geleden. Er werd duidelijk met een schuldvinger gewezen naar de toenmalige politici en de Raad van Bestuur van SABENA. Geëindigd werd met een speech waarbij ACV-CSC Aviation, de nieuwe luchthavenwerking, nog eens uit de doeken gedaan werd.


Binnenkort kan u een heel relaas lezen over de gebeurtenissen van SABENA in Visie. Nu krijg je al de foto's voorgeschoteld.

woensdag 2 november 2011

Regeringsonderhandelaars moeten werk maken van controle op energieprijzen

Uit de studie die Frontier Economics gisteren voorstelde aan de energiewaakhond CREG blijkt dat gezinnen en bedrijven in België fors meer betalen dan in de buurlanden. Ook aardgas is in België erg duur voor gezinnen.

“De werknemers dreigen door het gebrek aan prijscontrole op energie zelfs verschillende keren het gelag te betalen” waarschuwt Marc Leemans, nationaal secretaris van het ACV. “Een eerste keer rechtstreeks via de factuur. Maar tegelijk stuwen de hoge energieprijzen ook de inflatie en dus de index de hoogte in. Wat alleen maar koren op de molen is van de werkgevers om te pleiten voor het afschaffen van die index. Wat nog zwaardere gevolgen zou hebben voor het inkomen van iedere werknemer. Totaal fout natuurlijk, niet de index is het probleem maar wel de ongecontroleerde energieprijzen. We dringen dan ook aan bij de regeringsonderhandelaars om eindelijk en snel werk te maken van een controle op de energieprijzen.”

Het ACV wil dat de overheid de energieregulator (CREG) de macht geeft om de elektriciteit- en gasprijzen veel sterker te controleren. De CREG moet controleren of de prijzen de werkelijke kosten van de productie weerspiegelen. In de Kamercommissie Bedrijfsleven bleek gisteren trouwens dat de Europese Commissie er, mits het respecteren van bepaalde modaliteiten, geen probleem mee heeft dat de CREG deze controlefunctie (via het vangnetmechanisme dat ook in Nederland met succes wordt toegepast) zou opnemen.

Tegelijk wil het ACV ook duidelijke en transparante facturen zonder de huidige obscure parameters die er voor zorgen zodat prijsverhogingen onmiddellijk en automatisch doorgerekend worden aan de klanten. Het ACV vraagt daarom om de elektriciteit- en gasprijzen los te koppelen van de olieprijs. Sinds de vrijmaking van de elektriciteit- en gasmarkt in België zijn de leveranciers volledig vrij om hun prijzen vast te stellen. Voor de meerderheid van de contracten doen ze dit echter nog steeds op basis van oude parameters waarin de olieprijs sterk doorweegt. Als de olieprijs stijgt, betalen de huishoudens dus onmiddellijk meer voor hun elektriciteit, hoewel de kosten van de producenten niet in dezelfde mate stegen. Het gros van onze elektriciteit komt namelijk uit afgeschreven kerncentrales en daarnaast van centrales op gas en steenkool. Stijgende olieprijzen betekenen dus vooral stijgende winsten voor de elektriciteitsproducenten en gasleveranciers

Meer controle op de kosten van de elektriciteitsproducenten moet er ook voor zorgen dat de overdreven winsten die gemaakt worden met afgeschreven kerncentrales terugvloeien naar de consumenten. Die consumenten hebben die versnelde afschrijvingen vroeger al betaald via hun factuur.


Rol van de energieprijzen bij de stijging van de inflatie in september 2011, Bijdrage aan de inflatie (in procentpunten)
Olieproducten: 1,17%
Elektriciteit, gas, vaste brandstoffen: 0,90%
Korf zonder energie: 1,49%
Index Consumptieprijzen: 3,55%